ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Αθήνα : Από πόλη του πνεύματος...αφοδευτήριο χωρίς σύνορα

Δεν έχω πρόθεση να σχολιάσω σε βάθος το "περίεργο" θέμα με τους λαθρομετανάστες που μονοπώλησε τα τελευταία δελτία ειδήσεων.
Απλά καταγράφω κάποιες πρώτες σκέψεις και ερωτηματικά που κατέκλυσαν το μυαλό μου με βάση τα όσα έχω πληροφορηθεί μέχρι στιγμής :
1. Οι πληροφορίες μου λένε πως οι λαθρομετανάστες ΔΕΝ προέρχονται από το Ηράκλειο αλλά από ολόκληρη την Κρήτη. Και από Χανιά έφυγαν αρκετά άτομα. Πάντως η τόσο οργανωμένη μετακίνησή τους στη δική μου σκέψη δεν είναι συμβατή με το προφίλ  δύσμοιρων και βασανισμένων ανθρώπων που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα και αγωνίζονται για την επιβίωσή τους.
2. Οι πληροφορίες μου επίσης λένε πως εκδόθηκε ομαδικό εισιτήριο αξίας 3,000 Ευρώ που θεωρώ πως -εάν αυτό αληθεύει- αποδεικνύει πως δεν ήταν οι λαθρομετανάστες που ενήργησαν αυτόβουλα αφού κάποιος/οιοι οργάνωσε/αν την όλη υπόθεση.
3. Το γεγονός πως έπειτα από 30 χρόνια περίπου από τη θέσπισή του, για πρώτη φορά με αφορμή την κατάληψη της Νομικής από τους λαθρομετανάστες (????) καταργήθηκε το Πανεπιστημιακό άσυλο υποδηλώνει πως η κατάληψη της Νομικής αποτέλεσε την αφορμή και όχι την αιτία για την κατάργησή του. Συνεπώς όσοι εμπλέκονται στην ιστορία με την στήριξη της κατάληψης της Νομικής από τους λαθρομετανάστες αποτελούν και τους κύριους ηθικούς αυτουργούς για την ενδεχόμενη οριστική κατάργηση του Πανεπιστημιακού ασύλου. Στην περίπτωση που το Πανεπιστημιακό άσυλο καταργηθεί τότε θα πρέπει να μάθουμε τα ονόματά τους για να τα καταγράψει η ιστορία με μεγάλα αλλά και μελανά γράμματα.
Είναι εύλογο πως από τη στιγμή που η κατάληψη της Νομικής έγινε από έκνομα άτομα δεν υπήρχε κανένας φραγμός για την κατάργηση του ασύλου βάσει του νόμου.
4. Ξενίζει το γεγονός πως παρ΄όλη την ευαισθησία που έδειξαν όλα τα εμπλεκόμενα μέρη (Κυβέρνηση, ΜΚΟ, πολιτικά κόμματα) κανείς τους δεν προσφέρθηκε να φιλοξενήσει τους λαθρομετανάστες σε κτίριο ιδιοκτησίας τους.
Οπως επίσης ξενίζει το γεγονός πως την τελευταία στιγμή προσφέρθηκε ένα νεοκλασικό κτίριο (πρόσφατα ανακαινισμένο μάλιστα)  από κάποιον ιδιώτη.

Απορία : Ποιός θα πρόσφερε τόσο απλοχερα ένα πρόσφατα ανακαινισμένο νεοκλασικό για μια αβέβαιης διάρκειας φιλοξενία???
Ανθρώπινη ευαισθησία ή ιδιοτέλεια άραγε???? 
...Θα μάθουμε στο εγγύς μέλλον...
5. Ο κρατικός μηχανισμός και οι λειτουργοί του, παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις απέδειξαν και σε αυτή τη περίπτωση όπως και σε πολλές άλλες πως:
α. δρουν πάντοτε ετεροχρονισμένα και όχι προλαμβάνοντας καταστάσεις.
β. εξακολουθούν να απολαμβάνουν το σπορ του πιγκ πογκ των ευθυνών αφού αμέσως μόλις έγινε γνωστή η κατάληψη της Νομικής, κανένας δεν αναλάμβανε την ευθύνη για την επίλυση του προβλήματος και ο ένας επέρριπτε την ευθύνη στον άλλον.
6. Πως μπορεί κανείς να ισυχρίζεται πως ζούμε σε ένα ευνομούμενο κράτος όταν ειναι γνωστό από άλλες περιπτώσεις πως οι νόμοι δεν εφαρμόζονται???? Οι λαθρομετανάστες είτε μας αρέσει είτε όχι είναι άτομα που εισήλθαν παράνομα στη χώρα μας επομένως όχι μόνο δεν έχουν δικαίωμα να επιλέγουν σε ποιόν χώρο θα μεταφερθούν αλλά πολύ περισσότερο δεν έχουν δικαίωμα να καταχρώνται την άτυπη φιλοξενία της χώρας εισόδου τους. Εάν συνέβαινε κάτι αντίστοιχο είτε στην Αμερική είτε στην Ευρώπη, πόσο σαβουάρ βιβρ θα χρησιμοποιούσαν οι αρχές? Και αντίστοιχα εάν προέβαινε  σε παρόμοια κατάληψη μια ομάδα Δυτικών σε Πανεπιστήμιο μιας τρίτης χώρας πόσο δημοκρατικά θα του φερόντουσαν?

Σε λίγες ημέρες θα γίνει η νέα απογραφή. Εάν πέρναγε από το χέρι μου θα υποχρέωνα σε απογραφή  ακόμη και τους μετνάστες που βρίσκονται λαθραία στη χώρα μας. Το αποτέλεσμα πιστεύω θα μας ξάφνιαζε αφού θα διαπιστώναμε πως ο τεράστιος αριθμός λαθρομεταναστών που διαβιούν στην πρωτεύουσα, είναι αδικαιολόγητος για μια πόλη που ούτε χωράφια διαθέτει ούτε εργοστάσια ώστε να χρειάζονται τόσα πολλά εργατικά χέρια.
Για να μην είμαι όμως άδικη, δεν θα διαφωνούσα να παραμείνουν οι λαθρομετανάστες στη χώρα μας υπό 2 προϋποθέσεις :
α. Να μεταφερθούν όλοι όσοι κατοικούν στις γειτονιές της Αθήνας σε κέντρα υποδοχής λαθρομεταναστών που θα δημιουργούνταν στο Ψυχικό, στην Κηφισιά, στην Εκάλη, στη Γλυφάδα, στη Βουλιαγμένη, στη Βάρκιζα, στο Λαγονήσι.
....Αλλωστε οι περισσότεροι ακτιβιστές που υπερασπίζονταν την νομιμοποίηση των λαθρομεταναστών (από όσους γνωρίζω προσωπικά) σε αυτές τις συνοικίες κατοικούν.....
β. Να δεχτούν όσοι αυτοαποκαλούνται "ανθρωπιστές" και "υπέρμαχοι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων" περικοπή από τα εισοδήματά τους προκειμένου να καλυφθούν τα έξοδα για την διατροφή όσων λαθρομεταναστών παραμείνουν στη χώρα μας, καθώς επίσης τα έξοδα για την ένδυσή τους και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψή τους. 
Ετσι θα εξασφαλίζαμε μια αξιοπρεπή διαβίωση σε αυτά τα άτομα δίχως να κινδυνεύουν από την εκμετάλλευση "επιτήδειων" δουλεμπόρων.
.....Ως ανθρωπιστές νομίζω πως δεν θα έχουν κάποια αντίρρηση....


ΥΓ. Εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι : Δεν αντιτίθεμαι στην ύπαρξη νόμιμων μεταναστών στην Αθήνα. Αντιτίθεμαι σε όλους εκείνους τους "δήθεν" προστάτες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που υπερασπίζονται την αθρόα εισροή λαθρομεταναστών στην πρωτεύουσα.
Η πρωτεύουσα αυτή τη στιγμή φιλοξενεί άπειρους λαθρομετανάστες, δεν μπορεί να θρέψει άλλους
Κάποτε θα πρέπει να κατανοήσουμε πως η Αθήνα από πόλη του πνεύματος έχει μετατραπεί σε αφοδευτήριο δίχως σύνορα......
.....Και δεν της πρέπει τέτοια μεταχείρηση αυτής της πόλης.....

Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Εκπαίδευση και blogging

Διάβασα ένα ενδιαφέρον (κατά τη γνώμη μου άρθρο) και το μοιράζομαι μαζί σας :

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΤΗΣ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Του Βασίλη Σωτηρούδα

"Αφορμή για τη σημερινή ανάρτηση, αποτελεί το έντονο ενδιαφέρον μου για το χώρο των ιστολογίων, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.

Η δυναμική των blog αποτελεί μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα στη σημερινή εποχή και όποιος δεν το βλέπει ή κάνει ότι δεν το βλέπει απλά εθελοτυφλεί.


Τόσο το πλήθος των ιστολογίων όσο και ο αριθμός των καθημερινών αναγνωστών τους, έχουν καταστήσει τη νέα σχετικά αυτή ηλεκτρική πατφόρμα ως ένα από τα σημαντικότερα μέσα επικοινωνίας στη σημερινή εποχή.


Τα blog μπορούν να χωριστούν σε πολλές κατηγορίες (ενημερωτικά, αθλητικά, πολιτικά, κοινωνικά, εκπαιδευτικά, κ.α.) όπως σε πολλές κατηγορίες μπορεί να διακριθεί και το αναγνωστικό τους κοινό.

Στο σημείο αυτό δεν υπάρχει καμία απολύτως διαφορά με τα παραδοσιακά μέσα επικοινωνίας έντυπα και ηλεκτρονικά.

Αυτό που προκαλεί όμως έκπληξη αλλά και πλήρη απογοήτευση είναι η στάση των καθηγητών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης απέναντι σ' αυτή τη νέα αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα.

Θα περίμενε κανείς ότι οι εκπαιδευτικοί της ανώτερης βαθμίδας εκπαίδευσης της χώρας θα πρωτοστατούσαν σ΄αυτές τις αλλαγές που συντελούνται στην παγκόσμια κοινότητα. Αντ' αυτού όμως παρατηρούμε ότι οι καθηγητές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ακολουθούν πιστά τη νοοτροπία της Ελληνικής κοινωνίας.
Τρέχουν ασθμαίνοντας πίσω από τις εξελίξεις και αρκούνται..
να παρακολουθούν εκ του μακρόθεν  αυτά που συντελούνται με ραγδαία ταχύτητα στο εξωτερικό, παραμένοντας περιχαρακωμένοι στα γνωστά κοινά και τετριμμένα που τους εξασφαλίζουν την πολυπόθητη ασφάλεια και σιγουριά.

Αν ψάξει κανείς με επιμονή και υπομονή τον Ελληνικό χώρο θα διαπιστώσει ότι είναι ελάχιστη για να μην πω ανύπαρκτη η βιβλιογραφία από τους καθηγητές πανεπιστημίου που αφορά τα blog. Την ίδια απογοητευτική εικόνα θα συναντήσει κανείς και αν αναζητήσει τους καθηγητές πανεπιστημίου που διατηρούν ενεργά και ενημερωμένα ιστολόγια.
Η δικαιολογία ότι δεν υπάρχει λόγος για κάτι τέτοιο είναι τουλάχιστον αστεία και έξω από κάθε πραγματικότητα. Σε διαφορετική περίπτωση, οι συνάδελφοί τους στο εξωτερικό που αρθρογραφούν κατά δεκάδες και διατηρούν ιστολόγια επικοινωνίας με το αναγνωστικό κοινό απλά θα έπρεπε να θεωρηθούν ανόητοι ή ότι άλλο.

Μπορώ να αναφέρω πλήθος άρθρων και εργασιών αλλά θα αρκεστώ σε δύο μόνο
την εργασία της καθηγήτριας Anne Bartlett-Bragg - University of Technology, Sydney, Australia
Blogging to learn και την εργασία των Jeremy B Williams & Joanne Jacobs με θέμα
Exploring the use of blogs as learning spaces in the higher education sector

Ψάχνω απεγνωσμένα να βρω ανάλογες εργασίες των ταγών της ανώτατης εκπαίδευσης στη χώρα μας αλλά προς το παρόν μένω μόνο στα ψάξιμο.

Οι καθηγητές πανεπιστημίου οφείλουν κάποια στιγμή να αναγνωρίσουν το αυτονόητο και οφείλουν επίσης να ασχοληθούν με ζητήματα αιχμής ακόμα και αν είναι παντελώς άγνωστα γι΄ αυτούς. Το να τρέχουν πίσω από τις εξελίξεις είναι μια θλιβερή διαπίστωση που δεν τους τιμά ως ερευνητές.

Φυσικά δε μπορώ να ισχυριστώ το ίδιο για τους εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης όπου τα παραδείγματα πολύ αξιόλογων εκπαιδευτικών ιστολογίων είναι πολλά. Δε μπορώ να μην αναγνωρίσω τις κοπιαστικές προσπάθειες πολλών συναδέλφων για τη δημιουργία ιστολογίων και την εκπαιδευτική τους αξιοποίηση. Για το θέμα αυτό όμως θα ασχοληθώ άλλη φορά με συγκεκριμένα παραδείγματα.

Οι χρήση ενός blog μπορεί να είναι και εκπαιδευτική και αυτό αποτελεί μια πραγματικότητα πέρα από κάθε αμφισβήτηση. Το αν θα αναγνωριστεί αυτή η πραγματικότητα από τους καθηγητές των πανεπιστημίων είναι ένα ζητούμενο που μένει να αποδειχθεί στο εγγύς μέλλον. Ήδη όμως ο χρόνος περνάει και περνάει ανώφελα. Τα σημάδια δεν είναι θετικά και απ΄ότι φαίνεται οι καθηγητές μας θα αποφασίσουν να ασχοληθούν με το συγκεκριμένο θέμα όταν στο εξωτερικό θα μιλάμε για μία άλλη νέα πραγματικότητα."

Πηγή
http://edu4adults.blogspot.com/2010/10/blog-post_27.html

Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

Αντρέας ο μετανάστης...(Μια άγνωστη ιστορία)

Η φωτό από εδώ
Δύο άνθρωποι, δύο οικογένειες, δύο βίοι παράλληλοι με διαφορετική κατάληξη....

1. Αντρέας ο Βορειοηπειρώτης (σήμερα 45άρης)

Ηρθε στην Ελλάδα στα 25 του χρόνια. Δούλεψε σκληρά στην οικοδομή από νησί σε νησί.  Επειτα από πολλές περιπλανήσεις εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και παντρεύτηκε μια κοπέλλα από το χωριό του,  απέκτησαν δυό παιδάκια. Εξακολούθησε όμως να πηγαίνει στα νησιά όπου έβρισκε δουλειά. Μοναχή την άφηνε τη γυναίκα του στο κυνήγι του μεροκάματου. Κι όταν επέστρεφε, η χαρά της οικογένειας ήταν να τρώνε όλοι μαζί πάνω  στη  χαρτόκουτα  που είχαν για τραπέζι. Τα χρόνια πέρασαν, σήμερα με τον κόπο τους μάζεψαν κάποιες οικονομίες και αναζητούν να αγοράσουν σπίτι για να γλυτώσουν το κόστος τους ενοικίου. Τα λιγοστά ένσημα όμως που του κόλλαγαν οι εργοδότες στην οικοδομή δεν δικαιολογούν μεγάλο δάνειο από την Τράπεζα. Για αυτό το λόγο εδώ  και ένα χρόνο  ο Αντρέας αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την οικοδομή για μια δουλειά που να του κολλάνε ένσημα....και ας τον πληρώνουν μόλις 700 ευρώ το μήνα!!!! Με τη κρίση που μαστίζει την οικοδομή το ζευγάρι προβληματίστηκε αν θα πρέπει να αγοράσει σπίτι στην Ελλάδα ή στην Αλβανία.  Στην Αλβανία, στα μέρη τους  όμως τώρα πια που τα άτομα  που είναι στη παραγωγική ηλικία λείπουν όλα ,μοναχά γέροι έχουν απομείνει.  Τα χωράφια τους τα καταπατούν οι Αλβανοί, τις ελιές τους πάνε και τις μαζεύουν αυτοί δίχως φυσικά να τους ρωτήσουν. Τα παιδιά όμως που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Ελλάδα δεν επιθυμούν να φύγουν από εδώ. Εδώ είναι η πατρίδα τους, εδώ έχουν τους φίλους τους, εδώ είναι η γειτονιά τους, το σχολειό τους. Με τη πατρίδα στην οποία μεγάλωσαν οι γονείς τους λιγοστές είναι οι επαφές, δεν τα δένουν τα βιώματα που κάποτε έδεναν τους γονείς τους.

Μετά από ταλαιπωρίες χρόνων πήραν και ελληνική ταυτότητα. Τι να το κάνεις όμως? Πολλές φορές αναρωτιούνται μήπως αντί για τη βοήθεια που δόθηκε στην ελληνική μειονότητα (στους Βορειοηπειρώτες) θάπρεπε να είχε δοθεί βοήθεια για να παραμείνουν στα μέρη τους. αντί να μεταναστεύσουν όλοι στην μητέρα πατρίδα Τώρα τα χωριά που κάποτε κατοικούσε ο ελληνισμός ερημώνουν. Τα γερόντια που μένουν τι να κάνουν και αυτά??? Ούτε τις ελιές μπορούν πια να μαζέψουν ούτε τα συμφέροντα του χωριού τους είναι σε θέση να υπερασπιστούν. Φύλακα άρχισαν να πληρώνουν για να κάνει περιπολίες να μην τους ανοίξουν τα σπίτια. Και καλά όσο ζουν οι γέροι γονείς, έχουν κάποιο λόγο να επισκέπτονται τη γενέτειρά τους. Αμα πεθάνουν εκείνοι? Είναι και ακριβό πια το ταξίδι μέχρι το χωριό. Πρόσφατα στο χωριό τους που ήταν κοντά σε θάλασσα  εκεί που κάποτε έκαναν τα καλοκαιρινά τους μπάνια, κατασκευάστηκε ερήμην τους σταθμός παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και η παραλία καταστράφηκε, δεν προσφέρεται πια για θαλασσινά μπάνια .  Η ζωή στον τόπο τους ολοένα και υποβαθμίζεται. Επομένως μοναδική διέξοδος είναι να συνεχίσουν να μένουν εδώ. Πως όμως??? Στην οικοδομή ολοένα και περισσότερο εργάζονται πια ανειδίκευτοι μελαψοί εργάτες που οι εργοδότες τους έχουν ανασφάλιστους. Τον Αντρέα που ξέρει τη δουλειά του δεν τον παίρνουν πια αφού οι εργοδότες βρίσκουν (σχεδόν) τσάμπα εργατικό δυναμικό. Μιλιούνια οι μελαψοί ανασφάλιστοι και αδήλωτοι εργάτες στις οικοδομές.......

Ετσι ο Αντρέας ο Βορειοηπειρώτης το πιθανότερο είναι να παραμείνει στην Ελλάδα και στα 45 του πια να συγκαταλέγεται και αυτός στη γενιά των 700 Ευρώ μόνο και μόνο για να του κολλάνε ένσημα και για να μπορέσει να εξασφαλίσει ένα καλύτερο αύριο στα παιδιά του (εάν του εγκρίνουν το περιπόθητο στεγαστικό δάνειο.....)

2. Αντρέας ο Πολωνός (σήμερα 40άρης)

Ομορφάντρας δυό μέτρα ο Αντρέας ο Πολωνός. Τον γνώρισα όταν θέλησα να κάνω επισκευές στο σπίτι μου πριν από ένα χρόνο. Από τότε η δουλειά στην οικοδομή είχε αρχίσει να μειώνεται/. Εξυπνος και εργατικός όμως ο Αντρέας, σαν είδε πως δεν  έβρισκε πια δουλειά στην οικοδομή, μάζεψε κάποιους συμπατριώτες του και έφτιαξαν ένα συνεργείο με διάφορετικές ειδικότητες: άλλος πλακάς, άλλος μπογιατζής, άλλος να ασχολείται με τα μπάζα. Για όλους αναλάμβανε να κάνει τις συνεννοήσεις ο Αντρέας και στο τέλος μοιράζονταν τα χρήματα. Ο λόγος του συμβόλαιο. Αμα σου έλεγε πως θα τελειώσει τη δουλειά σε 2 εβδομάδες, αυτό ήταν. Δε σε γέλαγε ποτέ. 

Ηρθε στην Ελλάδα στα 20 του χρόνια, παλλικαράκι. Αργότερα παντρεύτηκε με μια κοπέλλα από την πατρίδα του. Απέκτησαν 3 κοριτσάκια. Η γυναίκα όμως και τα παιδιά δεν κατάφεραν να προσαρμοστούν στο "greek way of living". Ετσι τα μάζεψαν και γύρισαν νωρίς στην πατρίδα τους. Ο Αντρέας δεν μπορούσε να φύγει, όλες τις επαγγελματικές γνωριμίες τις είχε εδώ, που να ξεκινήσει από το μηδέν στη Πολωνία???? Δύσκολη η ζωή του, να έχει να παλέψει με τη μοναξιά του εδώ στην Ελλάδα και να ακούει τις παιδικές φωνούλες από το τηλέφωνο να τον ρωτούν πότε θα γυρίσει  ο μπαμπάς στο σπίτι και να μην καταφέρνει να συγκρατήσει  το δάκρυ στο μάγουλο....Οι δουλειές στην οικοδομή μειώνονταν ολοένα και περισσότερο και ο Αντρέας προσπαθούσε να δουλεύει όλο και πιο πολύ για να τα βγάλει πέρα. Να δουλεύει σε άλλη δουλειά το πρωί και σε άλλη το βράδυ μέχρι όσο άντεχε. Κάποια μέρα μου είπε : "Το αποφάσισα: Θα φύγω και άμα ξανανοίξουν οι δουλειές στην Ελλάδα θα ξανάρθω. Εμάς δεν μας θέλει κανείς πια επειδή πρέπει να μας κολλήσει ένσημα. Γέμισε η οικοδομή από μελαψούς εργάτες που δεν ξέρουν από οικοδομή. Δουλεύουν για 5 Ευρώ την ημέρα και δεν ζητάνε ασφάλιση. Ετσι στη θέση τη δική μου οι εργολάβοι παίρνουν 3 εργάτες και δεν τους ασφαλίζουν οπότε γλυτώνουν πολλά λεφτά....Δεν τους νοιάζει πια η ποιότητα στη δουλειά, να κερδίσουν περισσότερα χρήματα τους νοιάζει...."

Και μια μέρα έμαθα πως γύρισε στη πατρίδα του ο Αντρέας ο Πολωνός που  τα 20 από τα 40 του χρόνια τα είχε ζήσει στην Ελλάδα.

Την τελευταία φορά που του τηλεφώνησα για να μάθω νέα του μου είπε....
" Δύσκολα τα πράγματα. Από τη μια είμαι ευτυχισμένος γιατί ξαναενώθηκα με την οικογένειά μου...Ζω πια από κοντά τα παιδιά μου που μεγαλώνουν....Από την άλλη όμως με τα επαγγελματικά άστα να πάνε...δραματική η κατάσταση.....από το μηδέν έπρεπε να ξεκινήσω όπως τότε που ήμουν 20 χρονών.....βλέπεις είμαι "ξένος" στη πατρίδα μου, έλειπα τόσα χρόνια......τις δουλειές τις παίρνουν όσοι δεν έφυγαν ποτέ από τη Πολωνία.....αυτούς προτιμούν οι ντόπιοι"

Του είπα πως εδώ η γειτονιά ρωτάει να μάθει νέα του (όλα τα σπίτια της γειτονιάς  μου έχουν συνεργαστεί με τον Αντρέα τον Πολωνό) και πως του στέλνουν χαιρετίσματα.

Με ευχαρίστησε, μου είπε να τους ανταποδώσω τους χαιρετισμούς και να τους πω πως η σκέψη του είναι πάντα στην Ελλάδα, του λείπει, του λείπει πολύ, βλέπεις σαν δεύτερη πατρίδα την έχει αφού τα μισά του χρόνια τα έζησε εδώ. Αμέσως μετά έβγαλε ένα βαθύ αναστεναγμό και πρόσθεσε:

"....Μονάχα που.....
όποιος έχει δυό πατρίδες, δεν έχει καμιά πατρίδα....
.....ξένος είναι και στη μια, ξένος και στην άλλη....."

Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2011

....Αν είχαν οι Γιάννηδες γνώση, να μας δάνειζαν καμπόση....

Από την ταινία Δον Ζουάν (Γιαννάκης κι αυτός)
....Τ΄Αη Γιαννιού σήμερα.....
Δεν ξέρω για εσάς, αλλά στη δική μου οικογένεια από Γιάννηδες άλλο τίποτα....
....Θα γευτούμε δίχως τύψεις  τα τελευταία γλυκά των ημερών,
κι έπειτα μέχρι το καλοκαίρι θα νοιώθουμε τύψεις για τα παραπανίσια γλυκά που βάλαμε στις γιορτές και θα αρχίσουν οι Δευτεριάτικες δίαιτες ("από Δευτέρα δίαιτα.....)
"Αν είχαν οι Γιάννηδες γνώση, να μας δάνειζαν καμπόση..."
αφού όπως είναι γνωστό ανά την υφήλιο
"Σαρανταπέντε Γιάννηδες ενός κοκκόρου γνώση"
ακόμη κι αν είναι επίσης γνωστό πως
"όλοι οι υπόλοιποι δεν είχαν άλλη τόση"

Κάθε χρόνο τέτοια μέρα προσπαθώ να συγκεντρώσω τις παροιμίες που αφορούν τους Γιάννηδες.  "Ακόμα δεν τον είδαμε, Γιάννη τονε βγάλαμε"
ενώ όσο για τον Γιάννη
"Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει."
Η συγκεκριμένη παροιμία χρησιμοποιήθηκε πολύ στην εθνοσυνέλευση του 1829 από τους αντικαποδιστριακούς, επειδή οι αντιπρόσωποι ευπειθώς ψήφιζαν ό,τι τους έστελνε ο Καποδίστριας, αλλά μάλλον είναι παλιότερη. Μάλιστα, ο Πολίτης δίνει και βουλγάρικο αντίστοιχο, με το όνομα Γκιάνι στη θέση του Γιάννη.
"Αλλη καμιά δε γέννησε μόνο η Μαριώ το Γιάννη"
"Κάνε Γιάννο μ' τη δουλειά σου, κι ύστερα και πάλι θειά σου"
Τι κι αν δεν είναι "κάθε μέρα τ΄Αη Γιαννιού"? "
....Καθώς λένε....
...."Κόψε κέδρο, φτιάξε Αντώνη κι από πλάτανο Θανάση, και για Γιάννη όποιο ξύλο νά'ναι κάνει"...
Καμιά φορά οι Γιάννηδες μας πικραίνουν και μπορεί να τους πούμε :
"Να σε κάψω Γιάννη μ', να σ' αλείψω μέλι (ή λάδι για να γιάνει)" 
....Τι τα θες όμως....
"Ο κάθε Γιάννης είναι μια ιστορία, είναι ένας πόνος που φέρνει ευτυχία"
αφού
"Οπου Γιάννης και του Θεού η χάρη"
Κι ας είναι παρεξηγιάρηδες αυτοί
"Όχι Γιάννης, Γιαννάκης"
(Σύμφωνα με τον Κ. Κάσση, στη Μάνη συνηθιζόταν να υπάρχουν αδέρφια με τ’ όνομα Γιάννης ο ένας και Γιαννάκης ο άλλος, οπότε όταν ένας Γιαννάκης παρουσιάστηκε στο στρατό και τον είπαν Γιάννη, απάντησε έτσι). 
Αμα όμως τους πιάσει η βαριεστημάρα, τότε
"Πότε ο Γιάννης δεν μπορεί, πότε ο κώλος του πονεί"
Πάντως ένα είναι βέβαιο : πως....
"Σπίτι χωρίς Γιάννη, προκοπή δεν κάνει"

Madame Vestris in the Role of Don Giovanni from Mozart's Opera "Don Giovanni"
(Giclee Print - 18 in x 24 in) - Από εδώ
Κι ας μας στολίζουν με τα ευτράπελά τους
"Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα"
"Τι κάνεις Γιάννη; Κουκιά σπέρνω" 
"Τρέξε Γιάννη γύρευε και Νικολό καρτέρει"
Κι ας το παίζουν νταήδες 
"Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη"

Ξακουστοί Γιάννηδες: 
Ο μπάρμπα Γιάννης ο κανατάς (τραγούδι Μπάρμπα-Γιάννη με τις στάμνες και με τα σταμνάκια σου…),

ο Γιάννης από το δημοτικό τραγούδι "Γιάννη μου το μαντήλι σου"

αλλά και ο ξακουστός Δον Ζουάν (Γιάννης και αυτός-Giovanni) και πολλοί - πολλοί άλλοι.....

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΛΟΙΠΟΝ  
.......στους Γιάννηδες & στις Ιωάννες που περισσότερο από ποτέ τώρα πια είναι αναγκαίο  
"αν είχαν γνώση, να μας δάνειζαν καμπόση".....
.....στο μικρό χωριουδάκι της Εύβοιας που ονομάζεται "Γιάννηδες" επειδή καθώς λένε οι πρώτοι  που κατοίκησαν τη περιοχή και ίδρυσαν το χωριουδάκι ονομάζονταν συμπτωματικά όλοι Γιάννηδες.....

Από χθες κάθε κατεργαρέος στον πάγκο του, 
κι όλα τα ξωτικά να επιστρέφουν σιγά σιγά στη ρουτίνα τους...

Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011

Αύξηση εισητηρίων στις συγκοινωνίες - ΓΙΑΤΙ?

Πηγή φωτό photogr's blog

Θεωρώ αδιανόητες και απαράδεκτες τις αναμενόμενες αυξήσεις (από 1η Φεβρουαρίου) των εισητηρίων των αστικών συγκοινωνιών της Αθήνας, οι οποίες λέγεται πως θα ξεπεράσουν  το 40%, ενώ ήδη από την Πρωτοχρονιά όλα τα εισιτήρια της ΤΡΑΙΝΟΣΕ αυξήθηκαν κατά μέσο όρο περίπου 80%.

Να υπενθυμίσω πως από το 2000 μέχρι σήμερα (σε μια 10ετία δηλαδή) οι τιμές των εισητηρίων έχουν αυξηθεί κατά τουλάχιστον 284% !!!! τη στιγμή που οι μισθοί το τελευταίο διάστημα διαρκώς συρρικνώνονται. 

7.8.2000 Το εισητήριο της ΕΘΕΛ αυξάνεται από 120 Δρχ. σε 150 Δρχ. (αύξηση 25%)

Από 1.5.2008 μέχρι 1.1.2009 το κόστος των εισητηρίων των αστικών  λεωφορείων αυξήθηκε κατά 100%!!!!!  (1 Ευρώ = 341 Δρχ) 
 
Κόστος εισητηρίων ΜΜΜ - Πηγή Ημερησία 29.4.2008
Επιχειρήματα για τις αυξήσεις :


1. Λέγεται πως για τα ελλείμματα φταίνε οι πολίτες-"τσαμπατζήδες"- που ταξιδεύουν δίχως να κόβουν εισητήριο.  
Απάντηση : Tο πρόβλημα λύνεται με τακτικούς ελέγχους από τους εξουσιοδοτημένους υπαλλήλους του Οργανισμού. Μάλιστα τα πρόστιμα για τους λαθρεπιβάτες δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητα, ανέρχονται στο 60πλάσιο του αντιτίμοπυ του εισητηρίου. (Εντός των συρμών και στους χώρους των σταθμών μετά τα Επικυρωτικά Μηχανήματα διεξάγεται διαρκής έλεγχος κομίστρου. Σε όσους δεν έχουν ή δεν επιδεικνύουν τον προβλεπόμενο νόμιμο τίτλο μεταφοράς ορθά επικυρωμένο, επιβάλλεται πρόστιμο ίσο με το 60πλάσιο της αξίας ενιαίου εισιτηρίου, χρονικής διάρκειας 1 ½ ώρας, Ν.2669/98 (Κ.Υ.Α. Α-44111/3784/25.07.2006/ΦΕΚ 1179Β/30.08.2006). Επίσης εάν το πρόστιμο δεν καταβληθεί εντός είκοσι (20) ημερών, τότε αυτό δεκαπλασιάζεται και διαβιβάζεται στην αρμόδια Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία (Δ.Ο.Υ.), στην οποία υπάγεται ο καταλαμβανόμενος, ως παραβάτης επιβάτης.


2. Λέγεται πως οι αυξήσεις είναι απόλυτα επιβεβλημένες επειδή οι Οργανισμοί των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς παρουσιάζουν κάθε χρόνο ελλείμματα.
Απάντηση : Για τα ελλείμματα ο μόνος αναρμόδιος (ο οποίος όμως τώρα τιμωρείται με αύξηση εισητηρίου) είναι ο πολίτης. Μοναδικός υπόλογος για την εύρυθμη λειτουργία των Οργανισμών των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς και την κερδοφορία τους είναι η διορισμένοηαπό την εκάστοτε πολιτική ηγεσία Διοίκηση. Αντί να προβαίνει  λοιπόν η κυβέρνηση σε αυξήσεις εισητηρίων ας αντικαταστήσει εκείνες τις διοικήσεις που αδυνατούν να "συμμαζέψουν" την κατάσταση. Αλλες λύσεις όπως μεταφορά σε ιδόκτητες εγκαταστάσεις (αντί να καταβάλλεται ενοίκιο σε μη ιδιόκτητους χώρους,) ο εξορθολογισμός και η μείωση των λειτουργικών δαπανών καθώς και η άμεση εξόφληση των κονδυλίων που οφείλει το Ελληνικό Δημόσιο στους συγκεκριμένους φορείς (οι φήμες μιλούν για 500-600 εκατομμύρια ευρώ από Υπουργεία Παιδείας, Υγείας κλπ) θα μείωναν άμεσα τα ελλείμματα των φορέων δίχως να υπάρχει ανάγκη αύξησης του αντιτίμου των εισητηρίων.

3. Λέγεται πως είναι «Λογικότατη» η αύξηση της τιμής του εισιτηρίου  (έτσι είπε ο πρόεδρος του Οργανισμού Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης -ΟΑΣΘ-, Χρήστος Στεφανίδης, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, Πηγή εφμ Ναυτεμπορική 30.12.2010) «Εδώ και χρόνια, η τιμή των εισιτηρίων δεν έχει αυξηθεί ουσιαστικά, αφού και η προγραμματισμένη για το Μάιο αύξηση τελικά δεν έγινε. Οι δαπάνες, όμως, του Οργανισμού αυξήθηκαν κατά 55%, αφού τα λεωφορεία απορροφούν 27.000.000 λίτρα πετρελαίου ετησίως και οι τιμές των καυσίμων έχουν αυξηθεί τόσο. Το προσήκον κόστος του εισιτηρίου για το 2011 (χωρίς την επιδότηση), εκτιμάμε ότι είναι 1,60 ευρώ και πείτε μου πού αλλού υπάρχει τόσο φθηνό εισιτήριο», σημείωσε χαρακτηριστικά. 
ΣΧΟΛΙΟ : Σε άλλες χώρες ναι είναι αληθές πως το εισητήριο είναι ακριβότερο αλλά  είναι εξ ίσου αληθές πως υπάρχουν σημαντικές διαφορές  ως προς την ποιότητα των υπηρεσιών σε σύγκριση με αυτήν που προσφέρουν οι συγκοινωνίες στην Ελλάδα : Υπάρχει τακτική συχνότητα των Μέσων μαζικής μεταφοράς (π.χ. κάθε 5 λεπτά), τα λεωφορεία είναι καθαρά και περιποιημένα (και όχι ξεχαρβαλωμένα όπως στην Ελλάδα) , εξυπηρετούν τον πολίτη κατά τη διάρκεια ολόκληρου του χρόνου. Στην Ελλάδα (και για να ακριβολογώ, στην Αθήνα) κατά τη διάρκεια του 2010 ούτε τις μισές ημέρες του χρόνου δεν εξυπηρετήθηκε ο πολίτης από τα μέσα μαζικής μεταφοράς:
- Αλλοτε λόγω υπαιτιότητας των εργαζομένων (ξαφνική συνέλευση των εργαζομένων κατά τη διάρκεια εργάσιμων ημερών), 
- Αλλοτε λόγω στάσεων εργασίας, 
- Αλλοτε λόγω απεργιών/συγκεντρώσεων κλπ άλλων φορέων στο κέντρο της Αθήνας με αποτέλεσμα να παρεμποδίζονται και να μην λειτουργούν οι συγκοινωνίες 
ΕΡΩΤΗΣΗ : Πείτε μου που αλλού  εξαναγκάζεται ο πολίτης να ακουμπάει περίπου το 35% του εισοδήματός του  (αφού υποχρεώνεται να μετακινείται με ταξί όσες φορές δεν λειτουργούν οι συγκοινωνίες) προκειμένου να ασκήσει το αυτονόητο  συνταγματικό του δικαίωμα, δηλαδή να διακινείται ελεύθερα στον ίδιο του τον τόπο? 

Οι επικείμενες αυξήσεις των εισητηρίων κατά τη γνώμη μου είναι επιεικώς απαράδεκτες. Η κυβέρνηση θα πρέπει ιδιαίτερα λόγω των χαλεπών καιρών στους οποίους ζούμε , να επανεξετάσει  τη στάση της αφού με το λεωφορείο δεν μετακινούνται ούτε οι βουλευτές ούτε οι εφοπλιστές παρά μόνο τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα.

ΥΓ1. Οσοι είχαν πληρώσει κάρτα πολλαπλών διαδρομών πιστεύω πως θα πρέπει να διεκδικήσουν την επιμήκυνση των ημερών διάρκειας κατά το ποσόν των ημερών που τα μέσα μαζικής μεταφοράς δεν τους εξυπηρέτησαν. Οπως απαιτείται από τον πολίτη να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του, κατά τον ίδιο τρόπο είναι δικαίωμα του πολίτη να εισπράττει κατά 100% τις υπηρεσίες για τις οποίες επιβαρύνεται οικονομικά.   Μια φίλη μου διεκδίκησε την επιμήκυνση της ισχύος της  κάρτας της για όσες ημέρες δεν υπήρχαν δρομολόγια λεωφορείων και της την  επεκτείνανε.

ΥΓ2. Οι συγκοινωνίες υποτίθεται πως κρατικοποιήθηκαν (γύρω στο 1978) για καλύτερες ημέρες. Τότε υπεύθυνος για τα έξοδα ήταν κάθε ιδιοκτήτης λεωφορείου, το κράτος τον επιδοτούσε με κάποιο ποσό και  οι φορείς στο σύνολό τους ήταν κερδοφόροι. Και νάταν μόνο αυτό, τότε σε κάθε λεωφορείο απασχολούνταν εκτός από τον οδηγό και ένας εισπράκτορας (δηλαδή έτρωγε ψωμί από αυτή τη δουλειά ακόμη μία οικογένεια) . Τώρα που την διαχείρηση την έχει το Δημόσιο οι συγκοινωνίες πάνε από το κακό στο χειρότερο. 

ΓΙΑΤΙ άραγε????? 



Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2011

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Σκίτσο του Καλαιτζή από Ελευθεροτυπία

Αϊντε να δούμε...
Μπήκε λίγο χλιαρά, λίγο επιφυλακτικά, λίγο συγκρατημένα και το 2011
Η αγωνία που διατρέχει τους συμπολίτες μας είναι τι μας επιφυλάσσει? Θα είναι καλύτερο ή χειρότερο από το 2010???

Δεν είμαι μάντισα, οπότε όπως εσείς έτσι κι εγώ δεν μπορώ να κάνω προβλέψεις.
Προτιμώ να μοιραστώ μαζί σας τις 2 καλύτερες ευχές που μου έστειλαν φίλοι μέσω SMS :


1)

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ 
Με υγεία, ευτυχία, 
ευεξία, ευμάρεια,
Ανοδο της Libido,
Κάθοδο των επιτοκίων,
Μείωση της χοληστερίνης,
και αύξηση των εσόδων

2) 
Η πρώτη νύχτα της χρονιάς κοιτάζει να μας φύγει,
νομίζει αν τη χάσουμε θάναι η χαρά μας λίγη.
Δεν ξέρει ότι δύναμη είμαστε οπλισμένοι
κι ας λένε πως το '11 θάμαστε λειωμένοι.
Υπάρχουν όμως στη ζωή απίστευτες δυνάμεις
γι΄αυτό τη κεφάλη σου κάτω ποτέ να μη τη βάνεις

Η Καλλικατζαρελένη (αν και λόγω οικονομικής κρίσης δεν κατάφερε να είναι μαζί μας τα φετεινά Χριστούγεννα μας έστειλε την παρακάτω ευχή  :

"Ας θυμόμαστε πως :
1. Η ζωή συνεχίζεται
2. Το να μην ξεχνάμε το ΧΘΕΣ μας κάνει σοφότερους
3. Το να χαιρόμαστε κάθε καλή στιγμή του ΣΗΜΕΡΑ μας κάνει υγιέστερους ψυχικά
4.Το ΑΥΡΙΟ  βρίσκεται εκεί και μας περιμένει

Το αν θα είναι καλύτερο ή χειρότερο το ΑΥΡΙΟ εξαρτάται από το σπόρο που θα σπείρουμε ΣΗΜΕΡΑ"

Υπογραφή
Δυοσμαράκι, Μελένια
(την οποία απασχολεί ένα κρυολόγημα μα όπου νάναι θα επιστρέψει δριμύτερη)

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΝΑΝΑΙ ΤΟ 2011