ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ

Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Ατιτλο....τιτλοποιημένο

Κι είπε ο Καραγκιόζης φέτος να βγει να πει τα κάλαντα μα μεροκάματο δεν βγήκε....
Κλειστές οι πόρτες των ανθρώπων, κλειστές κι οι ψυχές τους....
Κλειστές και οι τσέπες τους.....
Ανεργος ο ένας με 4 παιδιά, δεν βγαίνει σου λέει....
Ευτυχώς που κάποιες γιαγιάδες σώζουν τη κατάσταση. 
Ζουν με μια φτωχική σύνταξη και δύσκολα τα βγάζουν πέρα....
Παρ΄όλα αυτά αυτές οι γιγιάδες ετοιμάζουν από το προηγούμενο βράδυ τα νομίσματα. Θα μαζέψουν ότι ψιλά έχουν, θα τα βάλουν σε ένα σακουλάκι και θα περιμένουν τους καλαντιστές ναρθούν να τους πουν  τα κάλαντα μαζί με τα γλυκά που θα τους φιλέψουν....Αυτές οι γιαγιάδες τόχουν το έθιμο για καλό, για γούρι, για να ανοίξει το σπιτικό....Οι νεότεροι μάλλον το βλέπουν ως ενόχληση ναρθεί κάποιος να τους πει τα κάλαντα , είναι επίσης που οι καλαντιστές λιγόστεψαν επικίνδυνα. Προστατευόμενο είδος κατάντησαν, σαν τις monachus monachus κι αυτοί....

Σκέψεις της τελευταίας στιγμής.....
Σε λίγες ώρες το 2010 θα μας εγκαταλείψει....είναι αυτές οι ώρες που θες δεν θες ενδόμυχα κάνεις τον ετήσιο απολογισμό. Τι κάναμε και τι δεν κάναμε μέσα στην χρονιά που θα μας αφήσει???? Με άλλες χρονιές δενόμαστε συναισθηματικά και με άλλες χρονιές λέμε να φύγει και να μη ξανάρθει. Είμαστε κερδισμένοι ή χαμένοι άραγε σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά? 
Εχει καμιά σημασία ?....
Σημασία έχει πως η ζωή συνεχίζεται.....
Το Παρελθόν ανήκει στο Χθες. 
Το Αύριο κοντεύει ναρθεί....πλησιάζει.....
 
Φέρε καρύδια, κάστανα,
πανιέρια λεπτοκάρυα
και φέρε και γλυκό κρασί
να πιουν τα παλικάρια.
Και από την μαύρη όρνιθα
κανένα αβγουλάκι
και αν είναι από τη γαλανή
ας είν’ και ζευγαράκι.
Και από το λαδοπίθαρο
σκια μια οκά λαδάκι
και ας είναι και περσότερο
κρατούμε ‘μείς ασκάκι.
Τέσσερα πέντε πράγματα
που τάχει η περιστέρα
ανοίξετε την πόρτα σας
να πούμε καλησπέρα.
(Απόσπασμα από Παραδοσιακά κάλαντα)


Καλώς να ορίσει το 2011

Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Δημιουργία βιβλιοθήκης στη μνήμη της Παρασκευής Ζούλια (Marfin)


Μία αξιέπαινη προσπάθεια ξεκίνησε από φίλους και συγγενείς της Παρασκευής Ζούλια προκειμένου  να δημιουργηθεί δανειστική βιβλιοθήκη  στη μνήμη της. Η Παρασκευή Ζούλια είναι μία από τους υπαλλήλους της Marfin που  κάηκαν ζωντανοί στα επεισόδια της 5ης Μαϊου 2010 (εδώ).

Σε μια προσπάθεια διατήρησης της μνήμης της Παρασκευής, με τη βοήθεια φίλων και συγγενών της αλλά και καθηγητών του ΕΠΑΛ Μήλου γίνεται προσπάθεια δημιουργίας  δανειστικής "Βιβλιοθήκης Παρασκευή Ζούλια" επειδή όπως λένε οι φίλοι και οι συγγενείς της: "Δύο ήταν οι μεγάλες αγάπες της Παρασκευής : η αγάπη της για το βιβλίο και εκείνη για το νησί της Μήλου".

Οποιος μπορεί και επιθυμεί να βοηθήσει είτε με αποστολή βιβλίων στη διεύθυνση της δανειστικής βιβλιοθήκης (Μήλος 84800) είτε με οικονομική συμμετοχή (λογ/σμός Εμπορική Τράπεζα 87657680 - IBAN : GR6601200340000000087657680) ή κατόπιν συνενόησης στα τηλ. 22870-21888 ή fax: 22870-21888 ή email: mail@lyk-milou.kyk.sch.gr 

(Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να διαβάσετε στο blog που άνοιξε για το σκοπό αυτό http://librarypz.com) 

Οι προσφορές σε βιβλία και σε χρήματα θα αναρτώνται στο συγκεκριμένο blog. και υπεύθυνος είναι ο αδελφός της Παρασκευής.

Ενδεικτικοί τίτλοι βιβλίων που προτείνονται (για να μην υπάρξουν πολλαπλά αντίτυπα) μπορεί να βρει κανείς στο πεδίο "Λίστα βιβλίων".

Πιστεύω πως ο σκοπός είναι ιερός και αξίζει να ενισχύσουμε αυτή τη προσπάθεια,  έστω και με ένα βιβλίο. 

Η συνεισφορά μας είναι πολύτιμη.



Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Jacqueline de Romilly: "Αγωνίζομαι για να μην εξαφανιστούν τα ίχνη"....

 Σε ηλικία 97 ετών έφυγε από τη ζωή η ακούραστη μεγάλη ελληνίστρια και ακαδημαϊκός Ζακλίν ντε Ρομιγί, πρώτη γυναίκα καθηγήτρια του College de France. Αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή της στη μελέτη του έλληνικού κλασικού πολιτισμού. Εκανε γνωστό διεθνώς το έργο του Θουκιδίδη και αγωνίστηκε για τη διδασκαλία της κλασικής παιδείας στα Πανεπιστήμια.


Ζακλιν ντε Ρομιγύ : "Σκέπτομαι πως η ζωή αρχίζει αύριο και αυτό είναι λίγο ανησυχητικό για μένα που είμαι 95 ετών. Μα προετοιμαζόμαστε πάντα για το αύριο. Ολα αυτά που επιτυγχάνουμε ή αποτυγχάνουμε να κάνουμε είναι σαν ένα μάθημα που θα μπορούσαμε να πάρουμε, να διδαχθούμε για τη συνέχεια..."
."
Εξέδωσε πρόσφατα ένα αξιόλογο βιβλίο που πιστεύω πως δεν πρέπει να λείπει από καμιά βιβλιοθήκη: "Μαθήματα ελληνικών".  Αναλυτικές πληροφορίες για το συγκεκριμένο βιβλίο, μπορείτε να διαβάσετε εδώ



Ζακλίν ντε Ρομιγύ : 
"Αγωνίζομαι για να μην εξαφανιστούν τα ίχνη. 
Προσέχουμε, διατηρούμε κάτι που φεύγει, που πρόκειται να πεθάνει, που πιθανότατα θα εξαφανιστεί....
Αν αντί να αγωνιζόμαστε για να μη χαθούν τα ίχνη, αγωνιζόμασταν για να ξαναβρούμε τα ίχνη μας και  να διεισδύσουμε στη ζωή του αύριο?"

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Ημερίδα για την αρχαία Σικυώνα : Η έρευνα και οι προοπτικές ανάδειξης μιας άγνωστης πόλης

Η δράση των πολιτών για την προστασία του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος είναι πια μια πραγματικότητα. Καθημερινές ενέργειες και κινητοποιήσεις δείχνουν ότι οι τοπικές κοινωνίες έχουν πια λόγο για το περιβάλλον. Μια τέτοια προσπάθεια είναι αυτή του Συλλόγου Φίλων Αρχαίου Θεάτρου Σικυώνας “Ο Επιγένης”, που αγωνίζεται για τη διάσωση του αρχαίου θεάτρου. Στο πλαίσο αυτό διοργανώνουν από κοινού με το τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας ημερίδα για την αρχαία Σικυώνα. Σας προτείνουμε να την παρακολουθήσετε.

Ημερίδα για την αρχαία Σικυώνα “Η έρευνα και οι προοπτικές ανάδειξης μιας σημαντικής πόλης” http://theatrosikionas.blogspot.com/



Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010, 11 π.μ.
Ευγενίδειο Ίδρυμα, Λεωφόρος Συγγρού 387, Παλαιό Φάληρο

Πρόγραμμα
11:00-11:10            Χαιρετισμοί
11:10-11:30            Ελισσάβετ Σπαθάρη (αρχαιολόγος, επίτιμη διευθύντρια ΥΠΠΟΤ): H επανέκθεση του μουσείου της αρχαίας Σικυώνας.
11:30-11:50            Γιάννης Λώλος (αρχαιολόγος, επίκουρος καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας):H αρχαιολογική έρευνα των τελευταίων ετών στο πλάτωμα της αρχαίας Σικυώνας.
11:50-12:10            Φανή Μαλλούχου-Tufano (αρχαιολόγος, αναπληρώτρια καθηγήτρια Πολυτεχνείου Κρήτης):
Με αφορμή την αρχαία Σικυώνα: σύγχρονες προσεγγίσεις στη διαχείριση και ανάδειξη αρχαιολογικών χώρων και μνημείων.
12:10-12:30            Κωνσταντίνος Μπολέτης  (αρχιτέκτων-αναστηλωτής, ΤΔΠΕΑΕ-ΥΠΠΟΤ): Ζητήματα αναστήλωσης και χρήσης αρχαίων θεάτρων.
12:30-13:30            Συζήτηση
13:30-14:00              Διάλειμμα
14:00-14:20            Stephen G. Miller (αρχαιολόγος, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Berkeley):  Το στάδιο της Νεμέας και της Σικυώνας.
14:20-14:40            Πέτρος Θέμελης (αρχαιολόγος, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Κρήτης):Aρχαία Μεσσήνη: πριν και μετά.
14:40-15:00            Ειρήνη Γρατσία (αρχαιολόγος, συντονίστρια Μonumenta):H συμβολή των πολιτών στην προστασία και την ανάδειξη των μνημείων.
15:00-15:30            Γιάννης Λώλος: Η συνέχιση των αρχαιολογικών ερευνών στη Σικυώνα και οι προοπτικές ανάδειξης της αρχαίας πόλης.

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Αφιέρωμα : Μανώλης Καλομοίρης (Σμύρνη 1883-Αθήνα 1962) ο δημιουργός της "Εθνικής Σχολής"

Σαν σήμερα γεννήθηκε στη Σμύρνη (14 Δεκεμβρίου 1883) ο κορυφαίος έλληνας μουσουργός. Μανώλης Καλομοίρης.  Θεωρείται ο δημιουργός της Εθνικής Σχολής, καθώς επιδίωξε να συνθέσει τη λόγια μουσική με την ελληνική ταυτότητα. Το δημοτικό τραγούδι και η ελληνική παράδοση, σε συνδυασμό με τις τεχνικές σύνθεσης της Δύσης, διαμόρφωσαν το ύφος του αφού ο ίδιος αναζητούσε να προσδώσει μέσα από τις μουσικές του δημιουργίες μια ελληνικότητα σε συνδυασμό με τις ευρωπαϊκές επιρροές που κυριαρχούσαν στον πρώτο μισό του 20ού αι. στην Ελλάδα. 

Πρωτογνώρισε τη μουσική με μαθήματα πιάνου στη Σμύρνη, στη Κωνσταντινούπολη και την Αθήνα και συνέχισε στο Konservatorium fur Musik und darstellende Konst της Βιέννης (1901-1906). Σπούδασε μουσική στην γενέτειρά του, την Κωνσταντινούπολη αλλά και στην Αθήνα και στη Βιέννη. Από το 1906 έως το 1910 έζησε στο Χάρκοβο της Ουκρανίας, όπου δίδαξε πιάνο στο Λύκειο Ομπολένσκι και γνώρισε από κοντά τη ρωσική εθνική σχολή.

Το 1908 πραγματοποιεί την πρώτη του εμφάνιση στην Αθήνα ως συνθέτης, σε μια ιστορική συναυλία στο Ωδείο Αθηνών στις 11 Ιουνίου. Το γραμμένο στη δημοτική γλώσσα πρόγραμμα της συναυλίας δημιουργεί αίσθηση και αναγνωρίζεται ως το μανιφέστο της Εθνικής Σχολής. Επηρεασμένος από το κίνημα της ρωσικής μουσικής σχολής είναι υπέρμαχος μιας εθνικής μουσικής «βασισμένης από τη μια μεριά στη μουσική των αγνών μας τραγουδιών μα και στολισμένης από την άλλη με όλα τα τεχνικά μέσα που μας χάρισεν η αδιάκοπη εργασία των προοδευμένων στη μουσική λαών και πρώτα πρώτα των Γερμανών, Γάλλων, Ρώσων και Νορβηγών». Ο Καλομοίρης συνδέθηκε με το κίνημα του δημοτικισμού, καθώς και με μεγάλες πνευματικές προσωπικότητες της εποχής του, όπως ο Κωστής Παλαμάς, ο Άγγελος Σικελιανός και ο Νίκος Καζαντζάκης.
Η μουσική του ενσωματώνει πολλά βαγκνερικά στοιχεία (ατέρμονη μελωδία, εξαγγελτικά μοτίβα), αλλά και τη χρήση κλιμάκων του δημοτικού τραγουδιού, προσαρμοσμένων πάντοτε στο συγκερασμένο ευρωπαϊκό σύστημα. Υπήρξε πολυγραφότατος, συνέθεσε 222 έργα (ορχηστρική μουσική, όπερες, έργα για φωνή και ορχήστρα, κύκλους τραγουδιών και μουσική δωματίου). Εναντιώθηκε στους Επτανήσιους μουσικούς τους οποίους αποκαλούσε περιφρονητικά "Ιταλούς". Σημαντικά έργα του θεωρούνται οι όπερες «Ο Πρωτομάστορας» (1915), αφιερωμένη στο «Πρωτομάστορα της Μεγάλης Ελλάδος» Ελευθέριο Βενιζέλο και το «Δαχτυλίδι της Μάνας» (1917), η «Συμφωνία της Λεβεντιάς» (1929), με την ενσωμάτωση Βυζαντινών Ύμνων και ο κύκλος τραγουδιών «Μαγιοβότανα» (1912-1913) σε ποίηση Κωστή Παλαμά.

Η προσπάθειά του για την κοινωνική αναβάθμιση των Ελλήνων δημιουργών και εκτελεστών τον οδήγησε στην ίδρυση της Ενωσης Ελλήνων Μουσουργών (1931) και της Εδρας Μουσικής στην Ακαδημία Αθηνών που πρώτος αυτός κατέλαβε (1945). Εκτός από το συνθετικό του έργο, σφράγισε με την παρουσία του όλους του τομείς της μουσικής. Έγραψε μουσικοπαιδαγωγικά βιβλία, ίδρυσε το Ελληνικό Ωδείο και στη συνέχεια το Εθνικό Ωδείο, δημιούργησε δικό του μελοδραματικό θίασο ελλείψει κρατικής σκηνής, συνεισέφερε στην ίδρυση της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, έγραψε κριτικές και άρθρα σε εφημερίδες και αγωνίστηκε με σθένος για τα δικαιώματα των μουσικών.  Εφυγε από τη ζωή στις 3 Απριλίου 1962.

Υπέρμαχος της ελληνικής μουσικής έγραψε κάποτε :
"Θυμάμαι, πριν από αρκετά χρόνια στο Ρέθυμνο της Κρήτης είχα την τύχη να ακούσω ένα λαμπρό λαϊκό λυράρη. Ήτανε τελείως ανεπηρέαστος και ανέγγιχτος από της Δυτικής μουσικής τα διδάγματα. Μου ετραγούδησε στις χορδές της λύρας του θαυμάσιες κοντυλιές και μαντινάδες και εδόνησαν την ψυχή μου οι σκοποί και οι ρυθμοί του ηρωϊκού πεντοζάλη και της μεθυστικής σούστας οι εναλλασσόμενοι μελωδικοί θησαυροί. Κάποια στιγμή όμως ο καλός λυράρης θέλησε να μου δείξει και τη δύναμή του σε σκοπούς Ευρωπαϊκού γένους και βάρεσε στις χορδές της λύρας του τον Εθνικό μας ύμνο, καθώς και γνωστό Ιντερμέδιο της Καβαλλαρέας Ρουστικάνας, που θα είχεν ακούσει από καμιά φιλαρμονική ή από τη Στρατιωτική μπάντα των Χανιών. Κατάπληκτος τότε άκουσα το μείζονα τρόπο του Ύμνου και του Ιντερμέτζου να μετατρέπεται από το λαϊκό λυράρη πότε στο λυδικό των Γρηγοριανών ήχων ή τον υπολυδικό της αρχαίας ελληνικής θεωρίας με την κατά ημιτόνιο αυξημένη τετάρτη βαθμίδα και πότε πάλι στο λεγόμενο ανάμικτο μείζονα, το λύδιο και τον υπολύδιο της Βυζαντινής μας μουσικής. Με τον τρόπο αυτόν ο καλός λυράρης είχε προσαρμόσει την τονική από τις ξενότροπες γι' αυτόν συνθέσεις στο δικό του τονικό αίσθημα, αδιαφορώντας αν αυτό αλλοίωνε το καθαυτό άκουσμα της μουσικής που εκτελούσε.
Γιατί δεν υπάρχει αμφιβολία πως στον Ελληνικό λαό ακόμη και σήμερα, όπως και σε μερικούς άλλους λαούς, παραμένει ολοζώντανο το τονικό σύστημα των παλαιών ήχων, που στη Δύση έχει εκτοπιστεί προ πολλού από το σύστημα του μείζονα και του ελάσσονα τρόπου. Το τονικό αυτό αίσθημα ενώνει μέσα στο πέρασμα του χρόνου, σε μιαν αόρατη χρυσή μουσική αλυσίδα, τον Ελληνικό λαό, όχι μόνο με την εκκλησιαστική του Βυζαντινή παράδοση, αλλά ακόμη και με τη θεωρία της αρχαίας ελληνικής μουσικής, που η πράξις της δυστυχώς μας είναι σχεδόν απρόσιτη. Εξάλλου το τονικό αυτό αίσθημα του Ελληνικού λαού συγγενεύει λίγο ή πολύ και με την Ανατολική, την Αραβική, τη Σλαυϊκή, ακόμα και τη Σκανδιναυϊκή αλλά και την Ινδική μουσική.

Την αυτοβιογραφία του θα την βρούμε στο Μανώλης Καλομοίρης: «Η ζωή μου και η τέχνη μου – Απομνημονεύματα 1883-1908» (εκδόσεις «Νεφέλη»).Περισσότερες πληροφορίες μπορεί να βρει κανείς στο www.kalomiris.org

    Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

    "Δεν υπάρχει σάλιο" άρα δεν χαρίζουμε ούτε ένα ευρώ!!

    Τελευταία όλοι γνωρίζουμε πως το εισόδημά μας καταρρακώνεται και απαξιώνεται μέρα με τη μέρα. Θες η αυξημένη και παράλογη φοροεισπρακτική πολιτική της κυβέρνησης που διαλαλεί καθημερινά πως  "δεν υπάρχει σάλιο",  θες η ολοένα και περισσότερο διογκούμενη ακρίβεια, το εισόδημά μας εξανεμίζεται.

    Μια λοιπόν και δεν υπάρχει σάλιο ας πάψουμε να "χαρίζουμε" απλόχερα στο ελληνικό δημόσιο κονδύλια των οποίων οι χρεώσεις είναι αδικαιολόγητες. Ας διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας σαν πολίτες και σαν καταναλωτές, σε ατομική βάση, ας μη περιμένουμε να το κάνει κάποιος άλλος για εμάς.

    ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ 1 : Εδώ και 1 τουλάχιστον χρόνο αντιμετώπιζα προβλήματα με τον ΟΤΕ. Υπήρξαν ημέρες (έως και 10 συνεχόμενες που δεν είχα είτε τηλέφωνο, είτε διαδίκτυο). Το διαδίκτυο μεταξύ άλλων το χρησιμοποιώ και για τη δουλειά μου, δεν είναι μόνο για χόμπυ. Κάθε λοιπόν διακοπή μου στοίχιζε αρκετά χρήματα και ταλαιπωρία. Είδα και απόειδα μέχρι που ένας φίλος (καλή του ώρα) με ενημέρωσε για το δικαίωμά μου να διεκδικήσω αποζημίωση από τον ΟΤΕ. Ετσι έπραξα λοιπόν, και απαίτησα την επιστροφή των παγίων τελών για ολόκληρο το παρελθόν διάστημα που κατέβαλλα τέλη για μια υπηρεσία που δεν μου την παρείχε ο ΟΤΕ.  Ομολογουμένως ο ΟΤΕ μου επέστρεψε ένα σημαντικό κονδύλι αφού είναι συμβατική του υποχρέωση να το κάνει. Οποτε έχετε λοιπόν προβλήματα με τη τηλεφωνική γραμμή ή το internet διεκδικείστε πίσω την αναλογία των παγίων τελών.

    ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ 2 : Ενας φίλος αγόρασε καινούργιο αυτοκίνητο πρόσφατα. Εδώ και χρόνια είθισται όταν αγοράζεις αυτοκίνητο να καταβάλλεις τέλη κυκλοφορίας για ολόκληρη τη χρονιά ακόμη και αν πραγματοποίησες την αγορά στις 30.12!!!! Γιατί???? Γιατί έτσι επιβάλλει το ελληνικό δημόσιο.  Κανονικά θα έπρεπε να πληρώνουμε τέλη κυκλοφορίας για όσο διάστημα κατέχουμε το αυτοκίνητο. Θέλουμε αλλαγή στη ζωή μας? ΟΚ Δεν θα αλλάξει όμως η ζωή μόνο των πολιτών. Οφείλει να αλλάξει τις παρωχημένες πρακτικές του και το Ελληνικό Δημόσιο και να πάψει να επιβάλλει χαράτσια που δεν τα δικαιούται. Ο φίλος μου  ζήτησε συμβουλή δικηγόρου για να δει  με ποιόν τρόπο μπορεί να διεκδικήσει τη καταβολή τελών  μόνο για όσο χρονικό διάστημα έχει στη κατοχή του το αυτοκίνητο  και όχι  και για όσες μέρες δεν είχε στη κατοχή του το αυτοκίνητο. Δεν είναι δυνατόν ο πολίτης να "χαρίζει" από το υστέρημά του κονδύλια που δεν τα δικαιούται το Ελληνικό Δημόσιο.

    ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ 3 : Μια φίλη διατηρεί εξαγωγική επιχείρηση. Τον τελευταίο χρόνο  λόγω της κρίσης δύσκολα τα βγάζει πέρα. Η δουλειά της έχει πέσει κατακόρυφα και δύσκολα τα φέρνει βόλτα με τα δάνεια που έχει πάρει. Ετοιμάζεται να στραφεί εναντίον του Ελληνικού Δημοσίου. Γιατί? Γιατί σε κάθε δανειακή σύμβαση (καταναλωτικά, επιχειρηματικά και στεγαστικά) που υπογράφουν οι επιχειρήσεις αλλά και οι πολίτες καταβάλλεται μια ποσοστιαία επιβάρυνση (εισφορά του Ν.128/75 ονομάζεται). Σκοπός της εισφοράς κάποτε ήταν η επιδότηση των ελληνικών εξαγωγών προκειμένου να γίνουν ανταγωνιστικές. Σήμερα αν και ο σκοπός αυτός δεν υφίσταται πλέον (λόγω Ευρωπαϊκής Ενωσης που απαγορεύει την επιδότηση εξαγωγών) η παρακράτηση αυτή του 0,60% στα καταναλωτικά και επιχειρησιακά δάνεια και του 0.12% στα στεγαστικά στην ουσία είναι παράνομη!!!! Τα ποσά που εισπράττονται δηλώνονται ως "έκτακτα έσοδα" (δεν εγγράφονται δηλαδή στον προϋπολογισμό!!! ) Που πάνε ??? Σίγουρα πάντως όχι για επιδοτήσεις των εξαγωγών. Η φίλη βρίσκεται σε διαπραγμάτευση με άλλους εξαγωγείς προκειμένουν να κινηθούν και να απαιτήσουν τη κατάργηση  αυτού του χαρατσιού του οποίου η επιβολή είναι έκνομη. Αν και  κατά καιρούς έχουν γίνει επερωτήσεις στη Βουλή για το συγκεκριμένο θέμα, το χαράτσι εξακολουθεί να ζει και να βασιλεύει. και τίποτα δεν δείχνει να κινείται προς την κατάργησή του.  Σε χαλεπούς καιρούς όμως και όταν σου τσακίζουν το δικό σου εισόδημα δεν μπορεί να μένεις άπραγος. Καθένας μας θα πρέπει να διεκδικεί ό,τι του ανήκει.. 

    Ας αντιδράσουμε σε ατομικό επίπεδο στις καθημερινές αδικίες. Χρειάζεται κάθε πολίτης να αντιδρά στις μεγάλες και μικρές καθημερινές αδικίες που μας καταληστεύουν το εισόδημα, ακόμη και στη περίπτωση που ληστής είναι το ίδιο το ελληνικό δημόσιο.  Ας περιφρουρήσουμε το πολύτιμο εισόδημά μας αφού "δεν υπάρχει σάλιο" και ας απαιτήσουμε να πληρώνουμε στο ελληνικό δημόσιο ό,τι μας αναλογεί και όχι "ειδικούς φόρους" αμφιβόλων διαδρομών. 

    Δεν αμφισβητώ τον αγώνα που γίνεται στους δρόμους, όμως αναρωτιέμαι γιατί δεν αντιδρούμε με την ατομική μας στάση σε αυτά τα μικρά και καθημερινά που είναι τόσα πολλά και τόσο καθημερινά???   Αν δεν διορθώσουμε το μικρό μας περίγυρο, τότε πως μπορούμε να λύσουμε τα πιο μεγάλα θέματα?

    Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

    Να προστατευτούν οι εργαζόμενοι στην Ατλάντικ

    Τους τελευταίους μήνες η αλήθεια είναι πως έχω γονατίσει από τις επαγγελματικές υποχρεώσεις με αποτέλεσμα να μην μου μένει καθόλου χρόνος για να ενημερώσω το blog, αν και συμβαίνουν τόσα πολλά γύρω μας και είναι τόσα πολλά  αυτά που θάθελα να γράψω.

    Θα ξεκινήσω από το πρόβλημα της κολλητής μου η οποία εδώ και κάμποσα χρόνια εργάζεται στην εταιρεία Ατλαντικ με 4ωρη απασχόληση και αλλοπρόσαλλα ωράρια ενώ εδώ και 3 μήνες παραμένει απλήρωτη μαζί με άλλους 3-3500 υπαλλήλους. Το ωράριο εργασίας, όπως σε όλα τα σούπερ μάρκετ, μεταβάλλεται  διαρκώς, αναλόγως των συμφερόντων της εταιρείας. Ο εργαζόμενος είναι  σχεδόν αδύνατο να έχει προσωπική ζωή και να την προγραμματίζει, αφού δεν γνωρίζει τι βάρδια θα  τον βάλουν να κάνει.

    Η εταιρεία Ατλάντικ, έκανε αίτηση να υπαχθεί στο άρθρο του Ν.3588/07, τον Νόμο που τελευταία "φοριέται" πολύ. Πρόκειται για έναν Νόμο που σώζει τις επιχειρήσεις από την υποχρέωση καταβολής των οφειλών  τους σε  προμηθευτές και εργαζόμενους ενώ αυτούς τους αφήνει να καταρρεύσουν οικονομικά. Ε'ιναι λοιπόν ανόητες οι επιχειρήσεις? Αφού προστατεύονται νομικά φεσώνουν την αγορά  και αποχωρούν.  "Μα η κρίση" θα πει κανείς....Μια επιχείρηση που έχει χτυπηθεί από τη κρίση, θεωρώ πως είναι συντηρητική και δεν ανοίγει νέα καταστήματα  (η Ατλάντικ άνοιξε 2 νέα καταστήματα μέσα στο 2010-για ποιά κρίση μιλάμε?).  

    Τι σκοπεύει να κάνει η πολιτεία για αυτούς τους εργαζόμενους????

    Που είναι οι διακηρύξεις για την  επιδότηση θέσεων εργασίας? Είναι δυνατόν για τους πάσης φύσεως δημόσιους λειτουργούς που καταργούνται οι υπηρεσίες τους να δημιουργούνται "εικονικές" θέσεις εργασίας (όπως π.χ. οδηγοί σε υπηρεσία που δεν υπάρχει όχημα!!!!!!!) και από την άλλη οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα να μένουν τελείως απροστάτευτοι και να μην τους στηρίζει η πολιτεία..??????.

    (Διαβάστε εδώ την έκκληση που απευθύνουν οι εργαζόμενοι της Ατλάντικ) 

    Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

    Φθινοπώριασε.....και για κάποιους ξεκινούν τα μαθήματα....

    Acimboldo Giouseppe, Autumn, 1573, Musee du Louvre, Paris
    "Θα μείνεις?" με ρώτησαν. 
    "Θα μείνω" απάντησα, δίχως δεύτερη κουβέντα. 
    Ούτε που πρόφτασα να γράψω στο blog πως θα λείψω για μερικές ημέρες....που αισίως ξεπέρασαν τον μήνα....
    Bρέθηκα για λίγο κοντά στη φύση, εκεί που ούτε κινητό δεν έπιανε, ούτε υπολογιστής υπήρχε οπότε αναγκαστικά απόλαυσα μια mini αποτοξίνωση από τον κόσμο της τεχνολογίας.
    Τις επόμενες ημέρες απόλαυσα την (ευχάριστη) "επιδρομή" από φιλενάδες νησιώτισες που ήρθαν στην πρωτεύουσα για διάφορες υποχρεώσεις....
    Η φιλενάδα από τη Ρόδο ήρθε στην Αθήνα σε αναζήτηση σπιτιού για την κόρη  (και τον γυιό) που θα  έρχονταν για σπουδές στην Αθήνα.  (Τι μαρτύριο και αυτό....)

    Μετά από αλλεπάλληλες επαφές με αμείληκτους σπιτονοικοκύρηδες που ζητούν για το σαράϊ τους τον ουρανό με τ' άστρα κλείστηκε ραντεβού με εκείνους που τηλεφωνικά  μας φάνηκαν συμπαθέστεροι. Επισκεφθήκαμε λογής λογής διαμερίσματα, άλλα  διακοσμημένα με παλιομοδίτικα ντουλάπια με φανταχτερά χρώματα, άλλα με μπάνια ξεχαρβαλωμένα, σε άλλα οι πόρτες έτριζαν τόσο πολύ που θύμιζαν τις πόρτες των θρίλερ, νόμιζες πως όπου νάναι θα ξεπροβάλλει ο Δράκουλας. Τελικά βρήκαμε ένα διαμέρισμα συμπαθητικό με αυτόνομη θέρμανση και γκάζι.
    "Πόσο?" ρώτησα
    "Με ή χωρίς απόδειξη" ρώτησε η κυρία με καχύποπτο βλέμμα.
    "Με" απάντησα...
    "600" μου λέει...
    "Σαν πολλά δεν νομίζετε πως είναι 600 ευρώ για ένα δυαράκι?" ρωτήσαμε με απορημένο βλέμμα την κυριούλα που κοίταζε με βλοσυρό βλέμμα  έτοιμη να  φωνάξει...."next"  αφού οι διαμαρτυρίες σε τέτοιες περιπτώσεις δεν φαίνεται να είναι πολύ ευπρόσδεκτες.
    "Με ζημιά κρατάω το διαμέρισμα, μη νομίζετε πως κερδίζω από αυτό" μουρμουράει. "Τα ακίνητα δεν συμφέρουν πλέον....από τη μια το χαράτσι της εφορίας, από την άλλη η συντήρησή του ό,τι εισπράττω πέι χαράμι....Να! Ο φόρος μεταβίβασης οταν αποκτάς ένα ακίνητο, ο φόρος κατοχής  του ακινήτου (ΕΤΑΚ) λες και χρειάζεται να πληρώνει ο ιδιοκτήτης ενοίκιο για το ίδιο του το σπίτι η φορολόγηση του εισοδήματος από το ακίνητο, οι δημοτικοί φόροι στους λογ/σμούς των ΔΕΚΟ, τα βαψίματα, οι ζημιές κάθε φορά που αλλάζει ο νοικάρης, οι μήνες που παραμένει κενό το διαμέρισμα μέχρι να βρεθεί ο επόμενος νοικάρης....νομίζετε πως βγαίνω? Το νοικιάζω ίσα ίσα για να το συντηρώ" λέει η υποψήφια νοικοκυρά - ιδιοκτήτρια ολόκληρης της πολυκατοικίας (που θα αριθμούσε καμιά 30ριά διαμερίσματα).
    Είδαμε κι αποείδαμε από την κούραση, τον ποδαρόδρομο και λόγω απουσίας  καλύτερης επιλογής  αλλά συνάμα ελλείψει πολύτιμου χρόνου η νησιώτισα φιλενάδα "καπάρωσε" το διαμέρισμα κάνοντας τη καρδιά της φιόγγο ανησυχώντας πως θα τα βγάλει πέρα για το νέο εξοδολόγιο που θα έμπαινε στη ζωή της.
    Κατόπιν έπρεπε να αγοραστούν όλα τα είδη που χρειάζεται ένα νέο νοικοκυριό. Αυτό που παρατηρήσαμε είναι πως οι περισσότερες αλυσίδες καταστηματων έχουν κατακλυστεί από προϊόντα τρίτων χωρών (ιδιαίτερα Κίνας). Τα Ευρωπαϊκά προϊόντα σπανίζουν πια.Τα πράγματα (καναπέδες, κρεββάτια, γραφεία, φωτιστικά) εφόσον δεν μπορούσαμε να τα μεταφέρουμε εμείς, ανέλαβε η μεταφορική να στα φέρει στο σπίτι.
    "Και για τη συναρμολόγηση πόσο κοστίζει να στείλετε έναν άνθρωπο να τα φτιάξει?" ρωτήσαμε
    "12% επί της αξίας" μας λένε......!!!!
    Μα καλά, διαμαρτυρηθήκαμε, τι σχέση έχει η αξία των αντικειμένων με την συναρμολόγηση????
    "Αυτή είναι η πολιτική της εταιρείας" μας είπαν....
    Ανασήκωσα τα φρύδια κι έκανα νόημα στη φίλη μου να μην κλείσει μέσω της εταιρείας άνθρωπο για τη συναρμολόγηση. Είναι τρελλό να σου μιλάνε για φθηνά προϊόντα και από την άλλη να σου τα παίρνουν μέσω άλλων τρόπων. Ακου 12% της αξίας η συναρμολόγηση!!!!!
    Ετσι φωνάξαμε έναν μαραγκό της γειτονιάς ο οποίος ζήτησε σαφώς πολύ λιγότερα χρήματα. Γιατί να τα πάρει η εταιρεία τα χρήματα?
    Με τούτα και με τ' άλλα τελείωσε η περιπέτεια της νησιώτισας φιλενάδας  (ή μήπως μόλις ξεκίνησε?) η οποία επέστρεψε  το ίδιο βράδυ ήσυχη  στο νησί της αφού είχε τακτοποίησει τα βλαστάρια της.

    Το νέο ταξίδι για την οικογένεια είχε ήδη ξεκινήσει με όραμα ένα καλύτερο μέλλον για τους νεαρούς απογόνους της....

    Εμείς να ευχηθούμε καλή πρόοδο σε όλα τα παιδιά που φέτος μπήκαν στη δύσκολο ταξίδι της κατάκτησης ενός πτυχίου.

    Α! Καλό φθινόπωρο είπα???

    Ξημέρωσε το Σάββατο με τις πρώτες βροχούλες να κάνουν την εμφάνισή τους.....

    Σάββατο 21 Αυγούστου 2010

    Η "οικονομία του Παξιμαδιού" και το life anti style

    Μοιράζομαι μαζί σας ένα άρθρο του Ι. Γιανναράκη που διάβασα σήμερα στην εφμ Το Βήμα και πολύ μου άρεσε. Το άρθρο αναφέρεται σε αλλοτινές συνήθειες των απλοϊκών ανθρώπων των χωριών που κατάφεραν να επιβιώσουν σε δυσκολότερες συνθήκες από τις σημερινές. Ποιό ήταν το μυστικό τους? Πολύ απλά η σοφή οικιακή οικονομία και η ύψιστη οικολογική συνείδηση (δεν πετούσαν σχεδόν τίποτα). 

    Σήμερα λόγω της υπερκαταναλωτικής κοινωνίας στην οποία ζούμε σταδιακά  κάποιες συνήθειες εγκαταλείπονται, για παράδειγμα τα τρόφιμα δεν αξιοποιούνται (ενώ παλιά τα συντηρούσαν με διάφορες τεχνικές π.χ. τα περίσσια φρούτα τα έκαναν μαρμελάδα, λικεράκια, τα περισσευούμενα λαχανικά τα έκαναν λιαστά, τουρσί κλπ ). Ομως και οι τεχνικές με τις οποίες επεξεργάζονταν και συντηρούσαν τις τροφές τείνουν να εκλείψουν επειδή απλά εμείς αδιαφορούμε.

    Πιστεύω πως το συγκεκριμένο άρθρο προσφέρεται για προβληματισμό.

    Η «οικονομία του Παξιμαδιού» κατέχει μια ιδιαίτερη θέση στην ιστορία μας και στη διαμόρφωση των ηθών και των εθίμων της σύγχρονης Ελλάδας (του μεγαλύτερου κομματιού της τουλάχιστον). 

    Την αποτυπώνει παραστατικότατα η λαϊκή έκφραση «κάνει το σκ... του παξιμάδι»- δηλαδή η προσπάθεια κάτω από συνθήκες στέρησης να αξιοποιηθεί το καθετί, ακόμη και το τελευταίο απόρριμμα. Αλλωστε το παξιμάδι αποτελούσε για αιώνες βασική τροφή για τους ολιγαρκείς νησιώτες και έχει το πλεονέκτημα ότι δεν ξινίζει ούτε μουχλιάζει και μπορεί να διατηρηθεί για μήνες σε κιούπια και άλλα δοχεία. 

    Σε ορισμένα νησιά μάλιστα, επειδή υπήρχε μεγάλη έλλειψη καυσόξυλων, άναβαν τους φούρνους μόνον δύο φορές τον χρόνο και έψηναν αντί για ψωμί απευθείας παξιμάδι! (*) Η έλλειψη καυσόξυλων ήταν βέβαια αποτέλεσμα της έλλειψης μεγάλων θάμνων και δένδρων, δηλαδή της έλλειψης νερού. Αρα μπορούμε να θεωρήσουμε και τη στέρνα βασικό στοιχείο της «οικονομίας του Παξιμαδιού», όπως και τις σκαλοπατιές στις πλαγιές των λόφων που μετέτρεπαν και τα γκρέμια σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις. 

    Στην ίδια οικονομία ανήκουν και οι διαδοχικοί νερόμυλοι που επαναξιοποιούν ο καθένας το νερό τού προηγούμενου, οι πέτρινες ξερολιθικά χτισμένες κατοικίες αλλά και η λιαστή ντομάτα, τα ξεραμένα σύκα, οι πίτες, οι πίτσες, οι χυλοπίτες και τα κάθε λογής μακαρόνια.

    Ως πριν από λίγα χρόνια η ιδέα της ζωής στην
    «οικονομία του Παξιμαδιού», στον κόσμο της στέρησης και της φειδούς, ασκούσε μια φολκλορική γοητεία και οι περισσότεροι προσπαθήσαμε να τη γευτούμε στα ξερονήσια του νησιωτικού αλλά και του ορεινού αρχιπελάγους. Μόνο που αφήναμε ανοικτή την πόρτα επιστροφής στη σύγχρονη καταναλωτική κοινωνία, στον κόσμο της περίσσειας και της σπατάλης. 

    Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Με λιγότερα χρήματα, ακριβότερα καύσιμα και μια επερχόμενη κρίση ανεπάρκειας βασικών αγαθών, επάνοδο χωρίς επιστροφή στην «οικονομία του Παξιμαδιού» προϊδεάζουν οι διεθνείς και οι τοπικές εξελίξεις, ειδικά αυτές που αφορούν την ενέργεια και τα τρόφιμα. 

    Πώς επιδρά στον φούρνο της γειτονιάς μας το εμπάργκο στις εξαγωγές σιτηρών στο οποίο προχώρησε η Ρωσία λόγω της μείωσης της σοδειάς εξαιτίας των πυρκαγιών που έπληξαν τη χώρα; 

    Ενώ την ίδια περίοδο η υπόλοιπη παγκόσμια- και ελληνική παραγωγή υπολείπεται σημαντικά των αναγκών και της ζήτησης; 
    Πόσο έτοιμοι ήμασταν για αυτό; 
    Εχουμε διατηρήσει και αφομοιώσει την τεχνογνωσία της φειδούς που τόσο έντονα υπάρχει γύρω μας σε κάθε χωριό και κάθε πλαγιά της Ελλάδας; 
    Διαθέτουμε τη δημιουργική ικανότητα να μεταφέρουμε καινοτομικά αυτή την τεχνογνωσία στις ανάγκες τού σήμερα; 

    Από τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα ίσως να κριθεί το συλλογικό μας μέλλον.

    Του Ι. Γιαννναράκη
    jgiannarakis@in.gr
    Πηγή Το Βήμα
    21.8.2010

    (*) Αναφέρεται στην εξαιρετική μονογραφία «Ο παραδοσιακός φούρνος στις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα» του Τζώρτζη Νικολάου Μακρυωνίτη, Σύρος, 2005

    Οι τεχνικές που γνώριζαν οι παλιοί άνθρωποι αρχίζουν να ξεχνιούνται. Οταν επέλθει ο φυσικός τους θάνατος επέρχεται ο θάνατος και σε αυτές τις τεχνικές αφού οι νεότερες γενιές δεν δείχνουν διατεθειμένες να τις συνεχίσουν (η αλήθεια είναι πως μερικές φορές απαιτούν κόπο, αν και όχι πάντα).  Η φυσική συντήρηση των τροφών που ήξεραν να κάνουν οι παλιοί άνθρωποι αντικαταστάθηκε από τα χημικά συντηρητικά των τροφίμων που χρησιμοποιούν οι βιομηχανίες. 

    Πόσο πιο σοφό θα ήταν καθένας από εμάς να φρόντιζε τα του οίκου του και να μείωνε την σπατάλη ? Θα είχε κέρδος και οικονομικό, μα θα προστάτευε την υγεία του αλλά και το περιβάλλον.

    Ευτυχώς που αυτές οι τεχνικές αν και τείνουν να εκλείψουν, μπορεί κανείς να τις  ξετρυπώσει αρκεί να ρωτήσει. Κάποια νοικοκυριά εξακολουθούν να τις χρησιμοποιούν άλλοι από ανάγκη, άλλοι από απλή συνήθεια και άλλοι από συνείδηση. 

    Από Σεπτέμβρη σκοπεύω να αρχίσω να ανεβάζω στο άλλο μου blog,  το Life Anti Style κάποιες τεχνικές που μου εκμυστηρεύτηκαν κατά τη διάρκεια των περιπλανήσεών μου στην  ελληνική ύπαιθρο ηλικιωμένες γυναίκες σχετικά με τη συντήρηση τροφίμων ή και την αξιοποίησή τους προκειμένου να μην πετάμε τίποτα (έρχονται δύσκολες μέρες).

    Εάν γνωρίζετε κι εσείς ή εάν μάθετε  παλιές τεχνικές συντήρησης ή αξιοποίησης τροφίμων θα χαρώ να μου στείλετε ένα e mail στο dyosmaraki88@gmail.com προκειμένου να τις μοιραστούμε με τους συνανθρώπους μας με σκοπό έναν διαφορετικό τρόπο ζωής , ένα life anti style κόντρα στο ρεύμα της υπερκατανάλωσης.



    Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

    Αύγουστέ μου με τα πανηγύρια σου.....δυό φορές νάσουν το χρόνο....

    Εγώ δεν είμαι πλούσια
    μα δεν παραπονούμαι
    γιατί τις μέρες μου μπορώ
    να τις ευχαριστιούμαι


    Αυτά τα λόγια σιγοτραγούδαγε η Καλλικατζαρελένη καθώς ήρθε στη πυρωμένη από τον καύσωνα βεράντα, εδώ σε κάποια συνοικία της μεγαλούπολης. 
    "Τρεις κι ο κούκος απομείναμε στη πόλη", συνέχισε, "μα η Αθήνα είναι πανέμορφη τώρα που ξαλάφρωσε από τα πολύβοα πλήθη.
    ....Αύγουστος μήνας...
    Κάποιοι πλατσουρίζουν σε απόμακρες ή πολυσύχναστες παραλίες....
    Κάποιοι άλλοι πλατσουρίζουν στη μπανιέρα του σπιτιού τους και τσιτσιρίζονται από τον καύσωνα των πόλεων.....
    .....Αύγουστος μήνας....
    ...Ο μήνας με τα περισσότερα πανηγύρια.....
    Σε κάθε γωνιά της ελλάδας οι άνθρωποι θα αποτινάξουν τις έννοιες και θα τραγουδήσουν και θα χορέψουν....
    Και πολύ καλά θα κάνουν
    Αλλωστε
    ΖΩΗ δεν είναι μόνο η κρίση,
    Δεν είναι μόνο η πολιτική
    Είναι και αυτές οι μικρές χαρές της καθημερινότητας που κοντεύουμε να ξεχάσουμε....
    ...Αύγουστος μήνας....
    Αλήθεια πότε ήταν η τελευταία φορά που σιγοτραγουδήσαμε ένα τραγούδι?
    Πότε αγγίξαμε το χέρι του διπλανού μας για να τον ξεσηκώσουμε να χορέψει?
    ....Αύγουστος μήνας....
    ΖΩΗ δεν είναι μόνο η θλίψη ή η οργή...
    Είναι και η συνεύρεση με τους συνανθρώπους μας
    Είναι και τα γλέντια και οι χαρές
    Οι κρίσεις έρχονται και παρέρχονται
    Αλλοτε αληθινές και άλλοτε φτιαχτές με σκοπό να μας φοβίσουν, να μας αποδυναμώσουν.
    ....Αύγουστος μήνας....
    Η κρίση κάποτε θα περάσει....θάχει περάσει όμως κι η ζωή μας....
    Στο χέρι μας είναι να στηρίξουμε το χέρι του συνανθρώπου μας και να μας στηρίξει και αυτός, να διατηρήσουμε τη ψυχραιμία μας και τη ψυχική μας ισορροπία.
    Δεν χρειάζονται πολλά
    Ενα χαμόγελο, λίγη συντροφικότητα και ένα κάτι από τον καθένα μας 
    φτάνουν και περισσεύουν"





    Κάτι τα λόγια της Καλλικατζαρελένης, κάτι το κέφι από ένα πανηγυράκι που είδαμε στο βίντεο από την Ολυμπο της Καρπάθου, κάτι οι υψηλές θερμοκρασίες της πρωτεύουσας παρασυρθήκαμε κι εγώ με την Μελένια και το ρίξαμε στο χορό και στο τραγούδι :

     Δόξες και πλούτη στη ζωή
    καρφιά'ναι στο κορμί μας.
    Μόνο στο γλέντι, στο χορό
    θα βρει χαρά η ψυχή μας


    Κι ευθύς αμέσως σηκώσαμε τη ματιά προς τον ουρανό μήπως και δούμε κάποια στιγμή τ΄Αυγουστιάτικο φεγγάρι που καθώς λένε είναι το ομορφότερο όλου του χρόνου...

    Μα μη βιάζεστε, είναι νωρίς για τ΄Αυγούστου το φεγγάρι, αναφώνησε η Καλλικατζαρελένη

    Απόψε πάντως ο Αυγουστιάτικος ουρανός θα μας χαρίσει βροχή από πεφταστέρια (Περσείδες)  (σχετικό άρθρο εδώ)


    Απόψε πραγματοποιείται στην Ολυμπο της Καρπάθου
    εκδήλωση προς τιμήν του Αντρέα Λεντάκη.
    Οι υποχρεώσεις μας κράτησαν μακριά 
    ...Το βλέμμα μας όμως θάναι στραμμένο προς τον ουρανό ...
    ...η σκέψη μας θα ταξιδεύει μαζί με τους Περσείδες,
    θα τριγυρνά κάπου εκεί ανάμεσά τους
    θα ανακατεύεται ανάμεσα στις μουσικές και στα τραγούδια
    η φωνή μας θα σιγομουρμουρίζει τα τραγούδια και τους σκοπούς
    ...των πανηγυριών του Αυγούστου...

    ...."Αύγουστε καλέ μου μήνα δυό φορές νάσουν το χρόνο"....

    Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010

    Του δρόμου : " Των Χανίων οι πινακίδες".....

    Σήκωσε το κεφάλι!
    Σαν περπατάς στην πόλη των Χανίων της Κρήτης δεν μπορεί να μην στρέφεις το βλέμμα ψηλά
    Μόνο έτσι θα σου φανερωθούν των Χανίων οι πινακίδες
    Τότε εσύ πορπατητή θα σμίξεις και θα γίνεις ένα με την ιστορία
    Θα σμίξεις με παλιές Βυζαντινές οικογένειες λησμονημένες
    Θα ανταμώσεις με Ηπειρώτες
    που πολέμησαν για τη λευτεριά το '21 επειδή πολύ αγάπησαν τον τόπο σου
    Λένε πως αυτοί εγκατέλειψαν τη δική τους πατρίδα για να ελευθερώσουν εσένα
    Λένε πως ήρθαν κι άφησαν την τελευταία τους πνοή στου τόπου σου τα χώματα
    Αυτοί σε τιμήσανε, εσύ τι κάνεις?
    Μία παρακαταθήκη σου άφησαν μοναχά: Να θυμάσαι πως χάρη σ' αυτούς έζησες λεύτερος
    Δροσουλίτες ή όπως αλλοιώς τους λένε, το πνεύμα τους τριγυρνά σα στοιχειό σε κάστρα εγκαταλελειμμένα που εσύ αλησμόνησες κι έπαψες εδ΄ω και καιρό να φροντίζεις
    Ούτε απ΄έξω από τα κάστρα και τις αρχαίες πέτρες δεν περνάς πια, τα αποφεύγεις όπως αποφεύγανε κάποτε οι άνθρωποι τα τρίστρατα γιατί θεωρούσαν πως ήταν στοιχειωμένα
    Μα μήπως τα κάστρα και οι αρχαίες πέτρες δεν είναι?
    Στοιχειωμένες από πνεύματα ανθρώπων που πολύ αγωνίστηκαν γιατί τόλεγε η καρδούλα τους
    Στοιχειωμένος κι εσύ από τα πνεύματα του παρελθόντος, μήπως επαναπαύθηκες λιγάκι?
     Μέσα στην κραυγαλέα σιωπή της μοναξιάς τους, έρχονται να σου θυμήσουν πως το πνεύμα ποτέ δεν λυγάει σαν έχει συναπαντηθεί τόσες φορές με ιστορίες χαραγμένες μέσα στις καρδιές των ανθρώπων
    Να! Χαραγμένες, όπως στων Χανίων τις πινακίδες

    Χάρη στων Χανίων τις πινακίδες μέχρι και με Κρήτες αγωνιστές θα ανταμώσεις κι ας μην τους ξέρεις
    Εκείνοι σε ξέρουν
    Αν μπορούσαν αυτοί να σου μιλήσουν κι εσύ να τους ακούσεις, είμαι σίγουρη πως θα σου έλεγαν :
    -Γιατί πορπατάρη μου λύγισες ?
    -Γιατί καμπούριασες?
    -Γιατί περπατάς σκυφτός με το βλέμμα στραμμένο στο χώμα???? 
    -Μην αφήνεις να σε λυγίζουν οι πρώτες δυσκολίες

    Κι αν τα αυτιά σου είναι ανοιχτά για να ακούσουν τους ενθαρρυντικούς αυτούς ψιθύρους, κι αν η καρδιά σου είναι καθαρή και απαλλαγμένη από ανούσιες κατήφειες....τότε και μόνο τότε θα το καταλάβεις πως δεν είναι δυνατόν ο άνθρωπος να περπατά με σκυμμένο το κεφάλι
    ...Γιατί τότε....
    δεν θα μπορέσει ποτέ να αντιληφθεί και να μάθει τι είναι γραμμένο στων Χανίων τις πινακίδες και θα συνεχίζει αιώνια να περπατά σκυφτός

    Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

    Ετοιμοι οι "κανόνες" για τη φίμωση στη bloggόσφαιρα????

    Σύμφωνα με άρθρο της Ελευθεροτυπίας σχεδιάζεται να επιβληθεί ένα "ρυθμιστικό πλαίσιο" βάσει του οποίου θα ιδρύονται και θα ελέγχονται, από τη Δικαιοσύνη και όχι μόνο, όλα τα blogs και όλες οι ιστοσελίδες που υπάρχουν στο Διαδίκτυο. 

    1. Το άρθρο συνεχίζει λέγοντας πως ο υπουργός Δικαιοσύνης Χάρης Καστανίδης προτίθεται, αμέσως μετά το καλοκαίρι, να καλέσει όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και πολίτες σ' έναν ανοικτό, δημόσιο διάλογο, ώστε να ρυθμισθούν μέχρι το τέλος του έτους όλες οι εκκρεμότητες. Οπως πιστεύουν στο υπουργείο, στην πλειονότητά τους οι άνθρωποι του Διαδικτύου επιθυμούν να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση, ώστε να γνωρίζουν όλοι τους «κανόνες του παιχνιδιού» και να αποφευχθούν στο μέλλον φαινόμενα «κανιβαλισμού» και άλλων παράνομων προσωπικών επιθέσεων μέσω δημοφιλών ιστοσελίδων.  
    Σημ. δική μας : Είναι δυνατόν να μας γνωστοποιηθεί ποιοί είναι "οι του υπουργείου" οι οποίοι πιστεύουν πως στη πλειονότητά τους οι άνθρωποι του Διαδικτύου επιθυμούν να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση?  Με βάση ποιά έρευνα στοιχειοθετούν αυτή τους την πεποίθηση?

    2.«Λίαν συντόμως θα κληθούν οι ενδιαφερόμενοι φορείς -οργανώσεις προστασίας ανθρώπινων δικαιωμάτων, η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ), η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, ο Συνήγορος του Πολίτη- νομικοί αλλά και όσο το δυνατόν περισσότεροι bloggers- να πάρουν μέρος σε ανοικτή δημόσια διαβούλευση, προτείνοντας πρακτικά και νομικής φύσης μέτρα. Ο διάλογος αυτός θα διεξαχθεί και μέσω Διαδικτύου αλλά και «ζωντανά», με απευθείας προσωπική συζήτηση των συμμετεχόντων. 
    Σημ δική μας : Κανένας blogger δεν έχει την νόμιμη εξουσιοδότηση να εκπροσωπήσει  άλλους bloggers πλην του εαυτού του. Εφ' όσον δεν υφίσταται επίσημο σωματείο με εκλεγμένους αντιπροσώπους κανείς δεν νομιμοποιείται να εκπροσωπήσει το σύνολο των bloggers που δραστηριοποιούνται στην ελλάδα αλλά και να εκφέρει άποψη η οποία να θεωρηθεί πως εκπροσωπεί/δεσμεύει και τους υπολοίπους.

    3. Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι ωστόσο πολλά. Αρκετοί αναρωτιούνται εάν η κυβερνητική αυτή πρωτοβουλία υποκρύπτει κάποια προσπάθεια ελέγχου και περιορισμού των ανεξάρτητων sites και blogs που κάποιοι θεωρούν «ενοχλητικά». Είναι αληθές ότι οι μηχανισμοί καταστολής αλλά και ακραία κόμματα της ελληνικής Βουλής (ΛΑΟΣ) έχουν επανηλειμμένα επιτεθεί κατά συγκεκριμένων ιστοσελίδων, επικρίνοντας το περιεχόμενό τους και ζητώντας το κλείσμό τους, μόνο και μόνο επειδή εκφράζουν διαφορετικές πολιτικές και ιδεολογικές απόψεις από τις δικές τους. Από την άλλη, οι μηχανισμοί δίωξης στην Ε.Ε. έχουν επιβάλει ένα καθολικό πέπλο επιτήρησης των «ύποπτων» κατά την εκίμησή τους sites, φακελώνοντας αυθαίρετα τους πολίτες που τα επισκέπτονται. 

    4. Από την άλλη, η μεγάλη νομική μάχη για την άρση του απορρήτου των blogs βρίσκεται σε εξέλιξη. Οι διωκτικές αρχές, επικαλούμενες τις εγκυκλίους του πρώην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδά αλλά και του διαδόχου του, ζητούν από τις εταιρείες-παρόχους υπηρεσιών Ιντερνετ να τους δίδουν όλα τα στοιχεία και τις πληροφορίες για τους ιδιοκτήτες και διεχειριστές των ιστοσελίδων, σε βάρος των οποίων πολίτες και πολιτικοί, καταθέτουν μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμηση ή άλλά προσβολή της προσωπικότητάς τους. 
    Σημ. δική μας : Είναι άλλο πράγμα να ζητούνται στοιχεία και πληροφορίες για ιδιοκτήτες-διαχειριστές ιστοσελίδων όταν έχει εκδοθεί σε βάρος τους  καταδικαστική απόφαση  και άλλο πράγμα να επιθυμεί η πολιτεία να καταργήσει την ανωνυμία ΟΛΩΝ των blogs με το έτσι θέλω.

    Εξ άλλου η ΑΔΑΕ, επικαλούμενη την ευρωπαϊκή νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, επιμένει ότι τα στοιχεία που ζητά η αστυνομία ανήκουν στον πυρήνα της προστατευόμενης από το σύνταγμα αλληλογραφίας και δεν μπορούν να δοθούν χωρίς να τηρηθεί η συνταγματική και νομική διαδικασία. Για την άρση του απορρήτου των επικοινωνιών, απαιτείται να έχει διαπραχθεί κάποιο ρητά αναφερόμενο σοβαρό έγκλημα (το πλημμέλημα της συκοφαντικής δυσφήμησης δεν ανήκει σε αυτά) και να αποφασίσει είτε το συμβούλιο πλημμελειοδικών είτε ο εισαγγελέας εφετών (για λόγους εθνικής ασφάλειας). 

    (Ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ)

    Πρόσχημα θεωρώ την δήθεν ευαισθητοποίηση της πολιτείας "να μπει σε τάξη  η bloggoκοινωνία" και να αρθεί η ανωνυμία των blogs αφού ως γνωστόν οποτεδήποτε θέλησε να παρέμβει το έκανε δίχως αναστολές.

    Αντί λοιπόν να χαραμίζει τον πολύτιμο χρόνο της για ανούσιους δήθεν δημόσιους διαλόγους η Πολιτεία, νομίζω πως θα ήταν φρονιμότερο να  λάβει όλα εκείνα τα μέτρα που προβλέπονται από το άρθρο 5Α του Συντάγματος που ορίζει πως κάθε πολίτης έχει δικαίωμα συμμετοχής στην κοινωνία της πληροφορίας.  Επίσης οφείλει αντί να παρεμποδίζει, να  επιταχύνει τον εκσυγχρονισμό και να υποστηρίξει την παραγωγή και τη διάδοση  των πληροφοριών που θα διακινούνται με ηλεκτρονικό τρόπο αλλά και να  διευκολύνει τη πρόσβαση όλων των πολιτών σε αυτές (Σχετικό άρθρο εδώ) (Διαβάστε συμπληρωματικά και εδώ)

    Κάθε ενδεχόμενη απόπειρα φίμωσης της ελεύθερης φωνής των blogs και της κατάργησης της ανωνυμίας στον bloggo-κοσμο θα καταγγελθεί από τους ενωμένους bloggers στα Διεθνή δίκτυα . (σχετική ανάρτηση εδώ)

    Με σκοπό την ευαισθητοποίηση του κοινού θα πραγματοποιηθεί σχετική live εκπομπή αύριο Τρίτη 3.8.2010  (ώρα 22.00) στο http://radio-enomenoi.blogspot.com/ 

    "Πάντως εγώ, θέλω να υπογραμμίσω κάτι: δεν ξεχνώ πως πολλοί συγγραφείς, ποιητές, ζωγράφοι και λοιποί, έκαναν τα πρώτα βήματα τους ανώνυμα και παρουσίασαν τις πρώτες τους δημιουργίες χρησιμοποιώντας ψευδώνυμο. Δεν ξεχνώ επίσης πως, ακόμη και σήμερα, πολλές στήλες και άρθρα εφημερίδων και περιοδικών δημοσιεύονται ανώνυμα, με κάποιο nickname" (Πηγή http://djdb.me/giolias-blogs/)

    "Μετά απ’ όλα αυτά (που είναι ελάχιστα δείγματα της παραπληροφόρησης που τρώμε καθημερινά) μπορεί κανείς να πιστέψει ότι η δημοσιογραφία που ασκείται «επώνυμα» σε παραδοσιακά μέσα «ενημέρωσης» και όχι σε μπλογκς, είναι πιο κοντά στην αλήθεια από τα όσα γράφουν οι μπλόγκερς; Από πού κι ως πού;
    (Πηγή http://agazilos.org/2010/07/23/giolias-mme/)

    Και μια δική μου παλαιότερη ανάρτηση εδώ για το ίδιο θέμα

    ΥΓ. Σε κάτι τέτοιες στιγμές είναι που αρχίζεις να αναρωτιέσαι για το πόσο συμπτωματικός είναι ο-αμέσως μετά το φονικό του Σωκράτη Γκιόλια-μεγάλος αριθμός άρθρων από "επώνυμoυς" δημοσιογράφους που εξαπέλυσαν λίβελλο κατά της ανωνυμίας των blogs? Ιδιαίτερα όταν αυτό ακολουθείται  από ακόμη μία ...."σύμπτωση....καπάκι" τους ψιθύρους περί  αναμενόμενων..... "κανονιστικών κανόνων" για την..... "κανονικοποίηση" των blogs!!!!  

    Σάββατο 31 Ιουλίου 2010

    Αγαπάτε την τέχνη της φωτογραφίας?

    "Καπέλα" - Ναύπλιο ( Καλοκαίρι 2009)  - Φωτό www.dyosmaraki.blogspot.com
    Υπάρχουν τρεις ενδιαφέρουσες προτάσεις :

    1. www.thisisathens.org - Φωτογραφίες με θέμα στιγμιότυπα της Αθήνας

    Σε αυτό το site, όπως διαβάζω (εδώ), - την πρωτοβουλία για τη δημιουργία του την είχε το www.breathtakingathens.com ( που δημιουργήθηκε από την Εταιρεία Τουριστικής και Οικονομικής Ανάπτυξης του Δήμου Αθηνών) - κάθε πολίτης μπορεί να προσθέσει μια φωτογραφία με κάποιο  στιγμιότυπο της αληθινής Αθήνας,  όχι της τουριστικής. 

    Στόχος είναι με όλες τις φωτογραφίες που θα προστεθούν, να δημιουργηθεί από τους ίδιους τους πολίτες ένα ψηφιδωτό για την Αθήνα της καρδιάς μας (όσης έχει απομείνει ακόμη δηλαδή).

    Δεν είναι απαραίτητο να είναι κανείς φωτογράφος ούτε να διαθέτει την σούπερ ουάου κάμερα. 
    Μεράκι νάχει και παρατηρητική ματιά. Τις φωτογραφίες μπορείτε να τις ανεβάσετε μέσω mail, facebook, twitter, flickr ή ακόμη και απευθείας από το κινητό. Μέχρι την ώρα που μπήκα εγώ στο site είχαν ανέβει 4.122 φωτογραφίες....Την βρίσκω όμορφη σαν ιδέα. Εσείς?

    2. www.365filoi.gr -  "Κάθε μέρα του χρόνου και μια φωτογραφία"

    "Μια ημέρα του χρόνου μπορεί να ανήκει στη δική σου φωτογραφία" λέει η παραπάνω ιστοσελίδα. Και σε αυτήν την ιστοσελίδα μπορεί οποιοσδήποτε να "ανεβάσει" ένα δικό του έργο συμπληρώνοντας τα προσωπικά του στοιχεία. Κατόπιν μέσω της συνεργασίας με το Μουσείο Φωτογραφία Θεσσαλονίκης, τα έργα θα αξιολογηθούν από μια ομάδα ειδικών επιμελητών και οι φωτογραφίες θα εκτεθούν στην αρχική σελίδα του site όπου κάθε επισκέπτης θα μπορέι να καταθέτει τα δικά του σχόλια. Επειτα ο εκδοτικός οίκος Καστανιώτης θα καλέσει συγγραφείς για να σχολιάσουν με δικά τους λόγια κάθε φωτογραφία, δημιουργώντας μια νέα σχέση μεταξύ λόγου και εικόνας. Στο τέλος κάθε μήνα, οι φωτογραφίες που θα ψηφιστούν ως "φωτογραφία του μήνα" θα έχει την ευκαιρία να εκτεθεί μαζί με τις υπόλοιπες σε δημόσιους χώρους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. (Την είδηση τη διάβασα εδώ)

    3. Διαγωνισμός φωτογραφίας της "Φωτοκριτικής" με τίτλο "ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ" (θα διαρκέσει για τα επόμενα 3 τεύχη της) - www.photo.gr (περιοδικό ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ) - Τρουπάκη 1 και Κουρτίδου-104 45 Αθήνα 
    Τηλ. 210 8541400 email photomag@photo.gr

    Οι φωτογραφίες με θέμα το "ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ" μπορούν να περιλαμβάνουν τοπία, στιγμιότυπα, προσωπικές στιγμές, γυμνό (με φειδώ εεεε?). Η συμμετοχή τεκμαίρεται με την αποστολή των φωτογραφιών που έχουν ένδειξη "Για την φωτοκριτική" στο περιοδικό.


    Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

    Τα αποτελέσματα της απογραφής των δημοσίων υπαλλήλων....

    -"Θειά Μερόπη τι έπαθες? Γιατί έχεις τα φρύδια συνωφρυωμένα? Ποιός σε πείραξε" φώναξα στη θειά Μερόπη που μπήκε σαν σίφουνας στο σπίτι και ούτε καλημέρα δεν είπε..... Την είχα χάσει αυτό το διάστημα, όποτε τηλεφωνιόμασταν, που την έχανες που την έβρισκες, χωμένη  στη μελέτη των οικονομικών εφημερίδων ήταν,  παρακολουθώντας τις τελευταίες εξελίξεις, μπας και της  ξεφύγει κάτι.
    (Για τους νεότερους αναγνώστες πληροφορίες περί θειάς Μερόπης εδώ
    -"Βγήκαν τα αποτελέσματα" μου λέει.
    -"Ποιά αποτελέσματα θειά Μερόπη"?
    -"Ο συνολικός αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων ντε, τα αποτελέσματα της απογραφής που έγινε πριν από μερικές ημέρες. Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία το σύνολο των απογραφέντων ανέρχεται σε 768.009 άτομα."
    -"A, ωραία" της λέω κι εγώ αφηρημένη και ξαναβυθίζομαι στο καινούργιο βιβλίο που διάβαζα , την ώρα που μπήκε, με τίτλο "Πόσο επίκαιρη είναι η αθηναϊκή δημοκρατία σήμερα?" της Jaqueline de Romilly κάνοντας τους δικούς μου συνειρμούς και αδιαφορώντας για τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων. 

    Την ώρα που μπήκε σαν σίφουνας η θειά Μερόπη ήμουν στην παράγραφο που έλεγε 
    " είναι δύσκολο να είσαι νέος σήμερα, να πιστεύεις σε έναν κόσμο και μια κοινωνία όπου η λέξη "κρίση" ακούγεται πιο συχνά από ποτέ άλλοτε. Τι να κάνουμε? 
    -Μια επανάσταση? 
    -να σηκώσουμε τα χέρια ψηλά? 
    Οχι. Πρέπει να ξανασμίξουμε με την αρχή της δημοκρατίας μας καθαυτή, να ξαναβρούμε το θάρρος των πρώτων της βημάτων, ώστε να ανακάμψει η κοινωνία που σήμερα νοσεί"     (σας συνιστώ να διαβάσετε το βιβλιαράκι, είναι πολύ καλό-πληροφορίες εδώ

    -"Δυοσμαράκι, δεν με ακούς μου φαίνεται", λέει η θειά Μερόπη και δίχως να περιμένει απάντηση αρχίζει  να μου διαβάζει φωναχτά τα αποτελέσματα της απογραφής, φτιάχνοντας κάθε λίγο τα γυαλιά της πρεσβυωπίας της :

    Σύνολο απογραφέντων
    Με βάση τα στοιχεία που είχαν συγκεντρωθεί έως 29/7/2010 (ώρα 11:37) το σύνολο των μοναδικών απογραφέντων ήταν 768.009 άτομα.

    Απογραφέντες κατά ηλικία







    ΗλικίαΑριθμός Υπαλλήλων
    >6043743
    50-60168958
    40-50258280
    30-40205277
    20-3086246
    <204174

    Απογραφέντες ανά κατηγορία εκπαίδευσης





    Βαθμίδα ΕκπαίδευσηςΑριθμός ΥπαλλήλωνΠοσοστό %
    ΠΕ30090539%
    ΔΕ21257428%
    ΕΙΔΙΚΩΝ ΘΕΣΕΩΝ7330510%
    ΥΕ695599%
    ΤΕ666699%
    ΑΝΕΥ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ435406%
    ΔΕ ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΗΚΕ1420%

    Απογραφέντες ανά φύλο





    ΦύλοΑριθμός ΥπαλλήλωνΠοσοστό %
    ΑΝΔΡΑΣ41260754%
    ΓΥΝΑΙΚΑ35515046%

    Απογραφέντες ανά σχέση εργασίας της κύριας απασχόλησης





    Εργασιακή σχέσηΑριθμός ΥπαλλήλωνΠοσοστό %
    ΜOΝΙΜΟΙ ΥΠAΛΛΗΛΟΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣIΟΥ /ΔΙΚΑΣΤΙΚΟI ΛΕΙΤΟΥΡΓΟI /ΔΗΜOΣΙΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟI62573882%
    ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ538337%
    ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΧΡΟΝΟΥ448116%
    ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ ΕΡΓΟΥ143452%
    ΑΙΡΕΤΟΙ126092%
    ΕΠΙ ΘΗΤΕΙΑ74951%
    ΩΡΟΜΙΣΘΙΟΙ/ΗΜΕΡΟΜΙΣΘΙΟΙ46141%
    ΜΕΤΑΚΛΗΤΟΙ11750%
    ΕΜΜΙΣΘΗ ΕΝΤΟΛΗ10030%
    ΜΕΛΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ4930%
    ΠΡΟΕΔΡΟΣ, ΔΙΕΥΘΥΝΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ, ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ, ΥΠΟΔΙΟΙΚΗΤΗΣ3800%

     Απογραφές ανά ημέρα





    ΗμερομηνίαΑριθμός Υπαλλήλων
    09-07-2010 (έναρξη πιλοτικής λειτουργίας)8504
    10-07-201019793
    11-07-201028628
    12-07-2010 (έναρξη παραγωγικής λειτουργίας)55453
    13-07-201067329
    14-07-201058305
    15-07-201067678
    16-07-201066487
    17-07-201011507
    18-07-201033365
    19-07-201071263
    20-07-201065247
    21-07-201081199
    22-07-201083114
    23-07-201079723
    24-07-2010 (έναρξη παράτασης)1908
    25-07-2010970
    26-07-20102950
    27-07-20102840
    28-07-20103029
    29-07-20101111


    Πηγή http://apografi.gov.gr/2010/07/379

    "Τώρα εμένα γιατί δεν μου βγαίνουν?" λέει η θειά Μερόπη βγάζοντας έναν βαθύ αναστεναγμό .....Aμέσως παίρνει μολύβι και χαρτί και βάλθηκε να κάνει υπολογισμούς.
    "Σύμφωνα με το κείμενο το σύνολο των υπαλλήλων ανέρχεται σε 768009 υπαλλήλους.
    Αν προσθέσεις όμως τα επί μέρους ποσά δεν συμφωνούν. 
    Το σύνολο των απογραφέντων:
    -σύμφωνα με την ηλικία ανέρχεται σε 766678,
    -σύμφωνα με τη βαθμίδα εκπαίδευσης ανέρχεται σε 766694
    -σύμφωνα με το φύλο ανέρχεται σε 767757,
    -σύμφωνα με τη σχέση εργασίας ανέρχεται σε 766494 και 
    -σύμφωνα με τους απογραφέντες ανά ημέρα ανέρχεται σε 804403" !!!!!!!!!

    Σε αναμμένα κάρβουνα ήταν η θειά Μερόπη. Πήρε το κομπιουτεράκι και έκανε άλλη μια φορά τους υπολογισμούς για επιβεβαίωση. "Ναι, σου λέω λάθος τα έχουν υπολογίσει. Να βράσω και τα πτυχία τους και τα ηλεκτρονικά τους συστήματα. Καλά τόλεγε ο κυρ Μπάμπης ο υδραυλικός πως τα "greek statistics" να δεις που θα καθιερωθούν ως ειδικό μάθημα στα Πανεπιστήμια ολόκληρου του κόσμου γιατί αποτελούν μοναδικό φαινόμενο, αλλά βλέπεις εγώ δεν τον πίστευα.....Ενα παιδάκι του δημοτικού να έβαζαν θα τους έκανε σωστά τις προσθέσεις, απλή αριθμητική είναι.... Τι να πει κανείς? Λοιπόν, φεύγω εγώ....Συγγνώμη που δεν κάθομαι για καφεδάκι δυοσμαράκι μου μα  με περιμένει η γειτόνισά μου η Αγγελική για καφεδάκι..."

    "Καλό ΣΚ θειά Μερόπη" της απάντησα χαμογελώντας...Ναι....σιγά τώρα μην έκαναν λάθος τόσοι νοματαίοι του Υπουργείου, τόσα μηχανογραφημένα συστήματα και να το βρήκε η θειά Μερόπη.....(αν και εδώ που τα λέμε της θειάς Μερόπης τόχουμε πει πως δεν της ξεφεύγει πράμα.).....

    Μπααααα θα χάλασε το κομπιουτεράκι.....σκέφτηκα και ξαναπορροφήθηκα στο βιβλιαράκι περί δημοκρατίας σκεφτόμενη το ΣΚ, τη θάλασσα και τη (προσωρινή) ξεγνοιασιά....

    Χμμμμ! Μπας κι έχει δίκιο η θειά Μερόπη?????

    Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

    Περί ντομάτας ο λόγος.....

    Κάθε χρόνος που περνάει οι ντομάτες μου φαίνονται όλο και πιο άνοστες. Τι  συμβαίνει??? Κάποιος μου είπε πως οι ντομάτες που τρώμε πλέον είναι υβρίδια. Μα καλά, δεν καλλιεργεί κανείς πια φυσιολογικές ντομάτες? Ολοι οι έλληνες καλλιεργητές χορεύουν στον χορό των υβριδίων????  Βάλθηκα λοιπόν να ψάξω τι σημαίνει υβρίδιο....και ανατρίχιασα....

    Σύμφωνα λοιπόν με την Wikipedia, Υβρίδιο είναι το αποτέλεσμα της διασταύρωσης δύο γενετικά ανόμοιων ατόμων, τα οποία όμως εκφράζουν κάποιο κοινό χαρακτηριστικό με διαφορετικό τρόπο (βλέπε π.χ. διασταύρωση καρπουζιού με κολοκύθα - επειδή λέει η κολοκύθα είναι ανθεκτικότερη από ότι το καρπούζι αναμειγνύουν τα DNA κολοκύθας και καρπουζιού με αποτέλεσμα η νέα ποικιλία να μην αρρωσταίνει τόσο εύκολα και να βγάζει μεγαλύτερη παραγωγή. Στο τέλος δηλαδή σου πουλάνε την κολοκύθα για καρπούζι αλλά εσύ τρως κολοκύθα μασκαρεμένη σε καρπούζι - αφού μόνο ως προς την εμφάνιση μοιάζει αυτό που τρως με καρπούζι). Αγρότες και γεωπόνοι  όπως λένε χρησιμοποιούν τον όρο για τις διαφορετικές ποικιλίες του ίδιου είδους (π.χ. καλαμπόκι) που συνήθως έχουν δημιουργηθεί με τεχνητό τρόπο για να παράγουν μεγαλύτερες ποσότητες ή πιο ανθεκτικά φυτά. Τώρα ποιές μπορεί να είναι οι ομοιότητες ανάμεσα σε μια κολοκύθα και ένα καρπούζι, τι να σας πω δεν ξέρω, δεν είμαι καλλιεργητής.....Ισως ως προς το ότι και τα δύο είναι χοντρόφλουδα γιατί εγώ άλλη ομοιότητα δεν βλέπω.

    Για να επιστρέψουμε στις ντομάτες, τις περισσότερες φορές τις αγοράζεις και προτού περάσουν 2-3 ημέρες βλέπεις να νερουλιάζουν, να καλύπτονται από μούχλα με ταχείς ρυθμούς και να αναδύουν δυσοσμία....Συνήθως η μισή ντομάτα αποτελείται από ένα πράσινο πράγμα  σκληρό που προσομοιάζει σε κοτσάνι (και αναγκάζεσαι να πετάξεις αν και το έχεις πληρώσει στο ζύγι για ντομάτα) .  Αρκετές φορές αναζητάς με δυσκολία να δεις αν υπάρχουν σπόροι (όπως ήξερες) αφού πλέον καθώς λένε οι ντομάτες δεν πολλαπλασιάζονται με τον παλιό καλό τρόπο (μέσω των σπόρων της περσυνής παραγωγής) αλλά με σπόρους που εισάγονται κυρίως από την Ολλανδία (κι έπειτα αναρωτιόμαστε γιατί οι εξαγωγές μας υπολείπονται των εισαγωγών). Ασε που κάποιες φορές οι ντομάτες βρωμάνε ψαρίλα (....μπας και έχουν κάνει καμιά μαϊμουδιά με DNA ψαριού? Τώρα θα μου πείτε πως λέω βλακείες....Γίνονται αυτά τα πράγματα???? Χμμμμμ!!!)

    Πως γεννήθηκε όμως η ντομάτα? Στην πρώτη καταγραφή της η ντομάτα ονομαζόταν «Λυκοπερσικόν το εδώδιμον» (χρήσιμες πληροφορίες μπορείτε να διαβάσετε εδώ ). Οπως αναφέρει ο συγγραφέας του άρθρου, στην Ευρώπη και την Ασία, η ντομάτα ήταν άγνωστη μέχρι την ανακάλυψη της Αμερικής, από την οποία και την έφερε σε σπόρους τον 16ο αιώνα, ο Κολόμβος. Γι' αυτό και δεν είχε όνομα στις αρχαίες κλασσικές γλώσσες (σανσκριτική, ελληνική, λατινική), ούτε στη σινική ή την ιαπωνική. Από τα πρώτα ονόματα που της δόθηκαν Mala Peruviana και Pomi del Peru, υποθέτουμε ότι η πατρίδα της είναι το Περού. Το σημερινό της όνομα, προέρχεται από τη διάλεκτο ναχουάτλ του Μεξικού. Αρχικά έγινε δεκτή με μεγάλη δυσπιστία, επειδή θεωρήθηκε δηλητηριώδης (εξ ου και το όνομα "λυκοπερσικόν" που σημαίνει "ροδάκινο του λύκου"). Η χρήση της όμως σύντομα της έδωσε ονόματα όπως "χρυσό μήλο" -pomodoro-στην Ιταλία, "μήλο του έρωτα" στην Γαλλία και την Αγγλία. Για πολλά χρόνια, η ντομάτα μαζί με ψωμί κι ελιές, υπήρξε το εθνικό μας κολατσιό.

    Η βιομηχανική παραγωγή της ντομάτας σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης και της Αμερικής άρχισε τη δεκαετία του 1920. Οι βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία, όπως το λυκοπένιο (εδώ), που περιέχει η ντομάτα είναι πολλαπλώς ωφέλιμα για το καθημερινό διαιτολόγιο, ενώ έρευνες έχουν δείξει ότι η συχνή κατανάλωση ντομάτας προστατεύει τον οργανισμό από σοβαρές ασθένειες, όπως καρδιοπάθειες και καρκίνοι. 

    Για αυτό λοιπόν κι εγώ αναζητώ εναγωνίως  να βρω νόστιμες ντομάτες (δηλαδή βρίσκω καμιά φορά αλλά όχι να τις πληρώνω και 3 Ευρώ το κιλό την εποχή που βρίσκονται στο φόρτε τους.....έλεος....)  Μιλώντας πρόσφατα με μια φίλη από ένα νησάκι του Β. Αιγαίου συνενοηθήκαμε να βρει τις γιαγιάδες της περιοχής της και να μου εξασφαλίσει  παλιό σπόρο. Ναι, ναι το αποφάσισα θα αρχίσω να καλλιεργώ ντοματούλες που να μυρίζουν ντομάτα....Τέλος στις αχυρένιες ντομάτες που μπορεί στιγμιαία στην εμφάνιση να είναι ομορφότερες από τις άλλες τις κακομούτσουνες, όμως υστερούν σημαντικά από τη νοστιμιά τους.....(....και το σημαντικότερο να μην ξέρω από τι είναι καμωμένες...)

    Και μη μου πείτε....."καλά και πόσες ντομάτες χρειάζεσαι στο σπιτικό σου κάθε βδομάδα ώστε να μπεις στην διαδικασία της καλλιέργειας????" ....Ξέρετε.....οι ντομάτες εκτός από τις σαλάτες και τις σάλτσες από εδώ και στο εξής προβλέπω να γίνονται ανάρπαστες......

    Εκλογές έρχονται.....ποτέ δεν ξέρεις που θα σου φανούν χρήσιμες.....


    *Το 2004 είχε δημοσιευτεί ένα άρθρο στην Καθημερινή με τίτλο "θα τρώμε νόστιμα ή γυαλιστερά?" Διαβάστε το εδώ αξίζει τον κόπο....

    *Σε άλλα ανάρτηση θα πούμε πως παρασκευάζουμε σάλτσα ντομάτα σπιτική για το χειμώνα, για να σταματήσουμε να αγοράζουμε τον ετοιματζίδικο πελτέ....